Dział: Metody terapii
Współczesny świat stawia nas przed koniecznością podjęcia wielu decyzji, których nie musiały podejmować poprzednie pokolenia rodziców. Duża część spraw, które kiedyś były oczywiste, teraz wiąże się z przytłaczającym procesem podejmowania decyzji i szukania porozumienia między rodzicami wspólnie wychowującymi dziecko. Zaczynając od porodu (naturalny czy nie), poprzez opiekę zdrowotną (karmienie piersią czy mleko modyfikowane, czy szczepienia), aż do edukacji (szkoła prywatna, publiczna czy edukacja domowa) pojawia się nieskończona liczba dylematów: kluczowych wyborów, którym należy poświęcić dużo czasu, rozważań, a często również wejrzeć we własną duszę.
Coraz częściej w praktyce klinicznej spotykamy się z problemem utraty kontroli nad różnymi formami aktywności seksualnej, tj. kompulsywna masturbacja połączona z nałogowym używaniem pornografii czy przygodne kontakty seksualne z wieloma partnerami [1]. Analizując tego typu zagadnienia, zaczynamy zastanawiać się, co jest w tym przypadku „normą”, a co oznaczają zachowania nadmiarowe.
Stosowana Analiza Zachowania kojarzy się z zestawem procedur używanych dopiero wtedy, kiedy trzeba sobie radzić z trudnymi sytuacjami. Tymczasem pojęcie „behawioralny” powinniśmy kojarzyć z określeniem „skuteczny”.
Stosowana analiza zachowania to podejście naukowe umożliwiające rozumienie różnych zachowań. Wykorzystuje ona wieloletnie doświadczenia, liczne badania, teorie i zasady dotyczące zachowań rozumianych bardzo szeroko – nie tylko jako te, które wiążą się z osobami ze spektrum autyzmu.
Myśląc o bliskich, miłosnych relacjach, niejako z definicji ustalamy płeć zaangażowanych w nie osób. Dla większości ludzi pierwsze skojarzenie to mężczyzna i kobieta, późniejsze myśli dotyczą dwóch kobiet albo dwóch mężczyzn. Gdy zaczynamy myśleć o relacjach rodzinnych, płeć staje się poniekąd mniej istotna – w rodzinie wchodzimy w bliskie relacje zarówno z osobami tej samej oraz innej płci.
Samoocena na dobre zagościła w świadomości społeczeństwa jako istotny czynnik wpływający na szerokie spectrum zachowań człowieka. Nie stało się to przypadkowo, bowiem niejednokrotnie temat samooceny pojawiał się w badaniach naukowych jako przedmiot zainteresowania psychologów. Poszukuje się jej związków z wieloma innymi zmiennymi, często wykazując jej duże znaczenie.
Osoby z zaburzeniami tożsamości płciowej są grupą pacjentów, dla których diagnoza jest szczególnie istotna. Błędne rozpoznanie może prowadzić do niepotrzebnej, często trwałej, korekty płci. Konsekwencją może być rozczarowanie, depresja, a nawet próba samobójcza. Postawienie diagnozy innej niż transseksualizm w przypadku osoby transseksualnej odracza w czasie rozpoczęcie właściwego leczenia oraz szanse na osiągnięcie pożądanego dobrostanu.
Psycholog, niezależnie od obszaru, w którym pracuje, może w pewnym momencie stanąć przed koniecznością podjęcia interwencji w kontekście przynajmniej podstawowej edukacji seksualnej. Choć w ramach studiów psychologicznych nie porusza się właściwie (poza psychologią rozwojową) zagadnień dotyczących seksualności człowieka, sfera ta jest ściśle związana z emocjonalną i psychospołeczną kondycją jednostki. Coraz większa dostępność edukatorów seksualnych pozwala na organizację prowadzonych przez nich zajęć i warsztatów w szkołach czy organizacjach młodzieżowych. Niemniej jednak z różnych powodów czasem to psycholog, zwłaszcza zatrudniony w szkole lub pracujący w innej formie z młodzieżą, staje się osobą odpowiedzialną za poruszenie zagadnień związanych z seksualnością młodych ludzi.