Przeciętny młody i zdrowy emocjonalnie człowiek zachowuje się świadomie, a jego inteligencja i zapał do życia oraz potrzeba miłości i więzi z innymi ludźmi automatycznie powodują, że „zachowuje się” racjonalnie. Inaczej jest w przypadku dzieci rozwijających się w trudnych emocjonalnie okolicznosciach – ich zachowanie wydaje się często nieracjonalne. Niniejszy artykuł dotyka obszaru zaburzeń zachowania dzieci i młodzieży – ich diagnozy, natury oraz przebiegu terapii.