Jest certyfikowanym specjalistą psychoterapii uzależnień, superwizorem KBPN, certyfikowanym trenerem terapii i profilaktyki uzależnień behawioralnych, psychoterapeutą ericksonowskim. Przez 10 lat kierowała Pionem Psychiatrii i Leczenia Uzależnień w jednym z dolnośląskich szpitali. Ukończyła dwuletnią Szkolę Terapii Seksualnej akredytowaną przez Polskie Towarzystwo Seksuologiczne. Na co dzień pracuje w Centrum Terapii Lew-Starowicz w Warszawie oraz prowadzi własną praktykę psychoterapeutyczną w Poznaniu i Żaganiu. Kieruje akredytowaną szkołą terapii uzależnień – kończącą się certyfikatem psychoterapeuty uzależnień MZ. Od prawie 10 lat naukowo i terapeutycznie zajmuje się terapią zaburzeń hiperseksualnych i z tego obszaru kończy pisać pracę doktorską pod kierunkiem prof. dr hab. n. med. Michała Lwa-Starowicza, przewód doktorski w zakresie nauk medycznych prowadzony jest w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Coraz częściej w praktyce klinicznej spotykamy się z problemem utraty kontroli nad różnymi formami aktywności seksualnej, tj. kompulsywna masturbacja połączona z nałogowym używaniem pornografii czy przygodne kontakty seksualne z wieloma partnerami [1]. Analizując tego typu zagadnienia, zaczynamy zastanawiać się, co jest w tym przypadku „normą”, a co oznaczają zachowania nadmiarowe.
