Niniejszy artykuł jest ostatnim z serii trzech pierwotnie napisanych po to, aby zidentyfikować i zlokalizować proces wdrukowania/wczytywania oraz kierowania zachowaniem przez umysł. Kwasy tłuszczowe błony komórkowej tworzą siatkę cząsteczkową, gdzie informiony (tyty1) są w przejściowym stanie termodynamicznym na kształt ROM. Mowa tu o zachowaniu determinującym program. Krwinki czerwone umożliwiają transport i selekcję/wymianę informionów między tkankami obwodowymi, bramkami Boole’a typu RAM (Homo sapiens) i neuronami typu CPU (Homo modestis). Przedłużenia błony komórkowej (organellum i siateczka śródplazmatyczna) z powierzchni komórki do jądra odpowiadają za połączenie fenotypu/genotypu, dzięki czemu informiony środowiskowe mają dostęp do genów i nadają ton ekspresji genów (genomika) i ewolucji (genetyka). Staje się jasne, że selekcja naturalna/kulturowa gatunków według Darwina ma sens jedynie pod tym względem, że odnosi się do tej samej selekcji, która dotyczy informionów według Lamarcka. Informacja – umysł – była pierwsza i będzie ostatnia. Ciało podąża za nią wraz ze swymi wąskimi i ślepymi uliczkami prowadzącymi do ewolucyjnych wzlotów i upadków. Homo sapiens „ubogi w ducha” stoi teraz przed obliczem rzeczywistości. Rodzi to problem środowiskowy i społeczny. Pokora i siła, tj. przywództwo to zalety Homo modestis, dzięki którym wspina się on po Drabinie.
Dział: Temat numeru
Widząc osoby zażywające narkotyki bądź od nich uzależnione, mamy tendencje do przypisywania przyczyn ich problemów efektom przyjmowania tych substancji psychoaktywnych. Dotyczy to różnych sfer życia. Od kontaktów i relacji z innymi przez problemy finansowe, aż po kwestie zdrowia psychicznego włącznie. O ile w przypadku większości z tych obszarów nie ma wątpliwości co do wspomnianych zależności, o tyle w kwestiach dotyczących zaburzeń psychicznych, warunkowanych przyjmowaniem narkotyków dostępnych jest wiele, często wykluczających się wyników badań. Jest to głównie powiązane ze złożonym charakterem samych zaburzeń, ale także z efektem przyjmowania narkotyków. Tym, co może mieć bezpośredni wpływ na taki stan rzeczy, są np. indywidualne uwarunkowania życia jednostki, przebyte wcześniej choroby i urazy, inicjacja narkotykowa w okresie dojrzewania czy wpływ środowiska. Często jednak nie wiadomo, czy początek psychozy u osób przyjmujących substancje psychoaktywne jest reakcją psychotyczną, która nie wystąpiłaby w przypadku niestosowania narkotyku, czy też stanowi on wcześniejszy początek psychozy, która wystąpiłaby niezależnie.
W niniejszym artykule przedstawiono sposoby stosowane przez wielu obecnych przywódców politycznych w obszarze technik kontroli umysłu, mających na celu manipulowanie przekonaniami i działaniami swoich zwolenników. Aby w pełni zrozumieć sposób, w jaki to robią, będziemy polegać na dogłębnej analizie metod, za pomocą których przywódca Świątyni Ludu, Jim Jones, osiągnął to przez zastosowanie w codziennej praktyce strategii i taktyk przedstawionych w powieści Rok 1984 Orwella. Szczegółowo omówione zostanie osiem praktyk Jonesa zaczerpniętych z litanii taktyk kontroli państwa autorstwa Orwella, a następnie wyjaśniony zostanie sposób, w jaki Jones zastosował je w swojej diabolicznej codziennej praktyce, by całkowicie zdominować tysiące lojalnych zwolenników, co doprowadziło do ich masowego samobójstwa i morderstwa czterdzieści lat temu w Jonestown w Gujanie.
Czy wyobrażasz sobie, by Matka Teresa, otrzymawszy prośbę o pomoc, odpowiedziała: „Przepraszam, mam przerwę...”? Jak myślisz, w jaki sposób myśleli o swojej „pracy” Mahatma Ghandi, Martin Luther King, Matka Teresa, Nelson Mandela? A teraz pomyśl o swoim lekarzu, adwokacie, duszpasterzu, farmaceucie lub innym specjaliście, o osobie obsługującej kasę w sklepie spożywczym. Jak oni myślą o swojej pracy?
Długie godziny pracy, praca zmianowa i stres związany z pracą przyczyniają się do niedoboru snu wśród osób aktywnych zawodowo. Czas odpoczynku, a w tym snu, często zależy od ilości i godzin pracy, a niestety nie od indywidualnych potrzeb. Biorąc pod uwagę, że czas jest zasobem skończonym – im więcej czasu spędzamy na jednej czynności (pracy lub obowiązkach domowych), tym mniej czasu poświęcimy na inną aktywność. W związku z tym Barnes, Wagner i Ghumman (2012) zasugerowali, że osoby pożyczają z czasu przeznaczonego na sen, aby sprostać wymaganiom życia codziennego.
U progu 2020 roku praca dawno przestała być miejscem, którego jedynym celem jest dostarczanie środków do życia. W pracy szukamy sensu i wartości. Dotychczasowe metody zarządzania przestają się sprawdzać, gdyż ich celem bywa głównie wymuszanie posłuszeństwa. Rozwój technologiczny i globalizacja idą w parze z trendem świadomych zmian i innowacji w zarządzaniu. W Polsce w zarządzaniu nadal mocno trzymamy się tego, co wydaje się nam znajome, stabilne i sprawdzone. Może warto przyjrzeć się zmianom, które nie od dziś kiełkują w organizacjach. Bowiem jest szansa, że nowa perspektywa może się stać dla biznesu ważnym elementem sukcesu rynkowego, społecznego i środowiskowego w szybko zmieniającym się świecie.
Mózg posiada umiejętność szybkiego reagowania na zmieniające się warunki. Jak wykorzystać ten potencjał, by uzyskać umiejętność elastycznego przechodzenia pomiędzy różnymi stanami psychicznymi? Czy codzienne praktykowanie uważności może pomóc zwiększyć możliwości korzystania z tych zasobów, jakie ma do dyspozycji ludzki mózg? W poniższym artykule przybliżę świat aktywności elektrycznej mózgu, wyjaśnię podstawowe jego mechanizmy i odpowiem na pytanie, jakie informacje wysyła mózg za pomocą fal. Poznaj ukryte zdolności mózgu.
W jaki sposób dziecko, które nie zaznało poczucia bliskości z osobą, która wydała je na świat, nawiązuje bliską relację z rodzicem adopcyjnym? Co oznacza rodzicielstwo bliskości dla osób, które zostają rodzicami dziecka po przejściach? Rodzicielstwo bliskości jest obecnie terminem, który grupie osób kojarzy się bardzo pejoratywnie. Wynika to głównie z błędnego kojarzenia go z bezstresowym wychowaniem, z obrazem rodziny, w której dzieci nie szanują zasad, a także takiej, w której rodzice pozwalają „wejść sobie na głowę”. W rzeczywistości rodzicielstwo bliskości jest świadomym wyborem, ścieżką, którą podążają rodzice, dla których dobre relacje odgrywają najważniejszą rolę w tworzeniu rodziny jako jednostki społecznej.
Słuchając wypowiedzi polityków i dziennikarzy można odnieść wrażenie, że ważne grupy zawodowe mają ograniczoną wiedzę na temat problemu przemocy seksualnej i pedofilii. Obawiam się, że również wielu studentów psychologii w trakcie studiów nie otrzymuje specjalistycznej wiedzy na temat diagnozowania sprawców czy ofiar przemocy seksualnej, mechanizmów jej przebiegu czy sposobów przeciwdziałania, choć to grupa zawodowa, która powinna być bardzo dobrze przygotowana do tego typu oddziaływań.
Trauma jest to termin używany m.in. do opisu urazu psychicznego spowodowanego skrajnym przeżyciem emocjonalnym (Reber, 2002). Zwykle kojarzona jest z kryzysem, jednak nie zawsze musi mieć tak ostry przebieg, aczkolwiek u osób nią dotkniętych zwykle dają się wyróżnić ostre lub chroniczne stany kryzysowe. Wydarzenia, które stają się ich przyczyną, zwykle wiążą się z sytuacją zagrożenia zdrowia i życia osoby. Przekraczają także ich dotychczasowe możliwości radzenia sobie (Kubacka-Jasiecka, 2010). Wydarzenie traumatyczne uderza w człowieka, atakuje i uszkadza, a czasami wręcz niszczy zaufanie do innych, poczucie sensu czy też integralności cielesnej (Herman, 1999). Nie inaczej jest u ofiar przemocy seksualnej.
Choroba nowotworowa to trudna sytuacja nie tylko dla pacjenta, ale też dla jego najbliższych, którzy są pierwszą linią pomocy dla niego. Członkowie rodziny z reguły otrzymują niewystarczającą liczbę wskazówek, jak wspierać, opiekować się chorym, jak zreorganizować dotychczasowe życie rodzinne, małżeńskie, zawodowe, towarzyskie, by móc zaspokoić niepoznane dotychczas potrzeby chorego, swoje własne (w roli opiekuna) oraz zdrowych członków rodziny.
Na początku tego roku Polacy przeżyli traumę po śmierci prezydenta Adamowicza. Po premierze Kleru Smarzowskiego na nowo powrócił do przestrzeni publicznej temat traumatycznych doświadczeń ofiar nadużyć seksualnych i odpowiedzialności Kościoła za pedofilię. Śledzimy obecnie konflikt o edukację seksualną i jej potencjalny efekt traumatyzujący dla dziecięcej seksualności. Po ostatniej serii ataków terrorystycznych, media publikowały wiele wywiadów i nagrań ze świadkami wydarzeń, którzy mówili o doświadczonej przez siebie traumie.