Ostre symptomy psychiatryczne rozpoznane u pacjenta z podwójną diagnozą, zwracającego się po pomoc mogą być mylone z objawami wywołanymi przyjmowaniem substancji lub na odwrót – zjawiska występujące po odurzeniu lub odstawieniu narkotyku mogą być mylnie interpretowane jako choroba psychiczna. Mówiąc o współistniejących zaburzeniach, podkreślić należy ich wzajemne oddziaływanie na siebie, wpływające zarówno na ich przebieg, jak i rokowania leczenia. Pomimo złożonego charakteru oraz trudności z tym związanych, istotnym z punktu widzenia postawienia właściwej diagnozy będzie podjęcie próby zbadania genezy powstania obu zaburzeń oraz ich przebiegu. Istnieją badania (m.in. Chambers, Krystal i Self, 2001; Volkow, 2004) wskazujące na wspólne podłoże fizjologiczne w układzie nerwowym, które może doprowadzić do obu zaburzeń. Dowodzą one, że z jednej strony zmiany w obrębie układu dopaminergicznego mogą przyczyniać się do powstawania np. schizofrenii, a z drugiej – zaburzając prawidłowe działanie neuronalnego układu nagrody, powodować uzależnienie.
Sprawdź też nasz artykuł Czym jest syndrom DDA?, który to problem dotyczy osób, które wychowywały się w rodzinie, gdzie przynajmniej jedno z rodziców było uzależnione.
Zaburzenia psychotyczne jako czynnik zwiększający ryzyko uzależnienia od substancji psychoaktywnych
Termin podwójnej diagnozy, oznaczający rozpoznanie u pacjenta dwóch występujących ze sobą zaburzeń psychicznych, gdzie jedna z diagnoz ma związek z używaniem określonej substancji psychoaktywnej, może dotyczyć kilku przypadków. Pierwszy z nich to sytuacja, kiedy choroba psychiczna mogła być podłożem do używania substancji psychoaktywnych i rozwoju zaburzeń wynikających z chronicznego charakteru zażywania narkotyków. Zaburzenia psychiczne mają w tym przypadku cha...
