Niniejszy artykuł jest ostatnim z serii trzech pierwotnie napisanych po to, aby zidentyfikować i zlokalizować proces wdrukowania/wczytywania oraz kierowania zachowaniem przez umysł. Kwasy tłuszczowe błony komórkowej tworzą siatkę cząsteczkową, gdzie informiony (tyty1) są w przejściowym stanie termodynamicznym na kształt ROM. Mowa tu o zachowaniu determinującym program. Krwinki czerwone umożliwiają transport i selekcję/wymianę informionów między tkankami obwodowymi, bramkami Boole’a typu RAM (Homo sapiens) i neuronami typu CPU (Homo modestis). Przedłużenia błony komórkowej (organellum i siateczka śródplazmatyczna) z powierzchni komórki do jądra odpowiadają za połączenie fenotypu/genotypu, dzięki czemu informiony środowiskowe mają dostęp do genów i nadają ton ekspresji genów (genomika) i ewolucji (genetyka). Staje się jasne, że selekcja naturalna/kulturowa gatunków według Darwina ma sens jedynie pod tym względem, że odnosi się do tej samej selekcji, która dotyczy informionów według Lamarcka. Informacja – umysł – była pierwsza i będzie ostatnia. Ciało podąża za nią wraz ze swymi wąskimi i ślepymi uliczkami prowadzącymi do ewolucyjnych wzlotów i upadków. Homo sapiens „ubogi w ducha” stoi teraz przed obliczem rzeczywistości. Rodzi to problem środowiskowy i społeczny. Pokora i siła, tj. przywództwo to zalety Homo modestis, dzięki którym wspina się on po Drabinie.
