Dział: Studium przypadku

Nadmierny stres, stany obniżonego nastroju, lęki związane ze szkołą i z dorastaniem to – jak pokazuje praktyka pracy w szkole – częste problemy dzieci i młodzieży. Jednak nie tylko dzieci doświadczają trudności, także dorośli przeżywają stres – często są to nieadekwatne, przesadzone reakcje, która z kolei wywołują zaniepokojenie dziecka. Skutecznym wsparciem w tego typu problemach może być praktyka uważności.

W obliczu choroby nowotworowej człowiek zaczyna doświadczać osobistej skończoności. Nieodzownie budzi to w nim pierwotny, egzystencjalny lęk. Badania przeprowadzone na pacjentach onkologicznych pokazują, że aktywizacja myśli o własnej śmierci wyraźnie motywuje do nawiązania bliskich relacji, nawet gdy wybrana osoba odbiega od ideału. Dążenie do bliskich związków z innymi zdaje się być ważnym mechanizmem, który ma na celu zabezpieczenie człowieka przed doświadczeniem bliskiej śmierci.

Czy ból odrzucenia, ignorowania i wyśmiewania może być tak silny, że jedyną opcją wydaje się własna śmierć? Co takiego musi wydarzyć się w doświadczeniu człowieka, by był zdolny ranić siebie, innych, wymierzać swoistą „karę” za odczuwane krzywdy, by nie chcieć żyć i odbierać życie innym? A jak nieść pomoc osobom, które doświadczyły traumy nagłej utraty bliskiego?

Ograniczona umiejętność tworzenia i podtrzymywania związków z ludźmi jest jednym z osiowych objawów zaburzeń ze spektrum autyzmu. W zależności od nasilenia objawów, jakość relacji społecznych może mieć różny przebieg – od zupełnego braku zainteresowania kontaktem z innymi, po silną potrzebę i motywację do nawiązywania relacji, połączoną z bardziej subtelnymi deficytami umiejętności społecznych.

Pacjentka, lat 23, studentka, samookaleczająca się od 4 lat.
Pani Ania trafiła do mnie na konsultację pod wpływem jej nowego chłopaka, który według pacjentki „nie krytykował, nie moralizował, nie namawiał i nie przypominał ani sprawdzał wielokrotnie, czy już się umówiłam, tylko jeden raz powiedział, że mu na mnie zależy, bo jestem bardzo mu bliska i chce, bym poważnie potraktowała problem cięcia się”.

Zdrowe monitorowanie i regulowanie lęku przez pacjenta w układzie somatomotorycznym jest podstawą prewencji przed gwałtownym narastaniem lęku w układzie parasympatycznym i percepcyjno--poznawczym, które grozi pojawieniem się u pacjenta zaburzeń dysocjacyjnych.

Terapia Perspektywą Czasu (Time Perspective Therapy), czyli terapia równoważeniem perspektyw postrzegania czasu, opracowana w 2008 roku (Siła Czasu, PWN 2013), stała się wsparciem dla tysięcy klientów i ich rodzin w przezwyciężaniu stanów pourazowych, stresu, depresji i lęków, a także pomocą w zrozumieniu, jak skutecznie radzić sobie z codziennymi problemami.

Diagnoza psychologiczna zaburzeń obrazu ciała stanowi ważny element kompleksowej diagnozy medycznej anoreksji i bulimii psychicznej. Prawidłowe rozpoznanie zniekształceń obrazu ciała w zaburzeniach odżywiania stanowi istotny element wspierający proces leczenia od samego początku jego trwania. Celem artykułu jest wskazanie na podstawowe psychologiczne kryteria rozpoznania specyfiki zniekształceń obrazu ciała w przebiegu anoreksji i bulimii psychicznej.