Kryteria przyjęte do rozpoznania specyfiki zniekształceń obrazu ciała sporządzono i zaproponowano (jako istotne w diagnozie psychologicznej osób z zaburzeniami odżywiania) na podstawie źródeł literatury oraz wyników badań empirycznych u wielu autorów zajmujących się pomiarem cech psychologicznych osób chorujących na anoreksję i bulimię psychiczną.
Materiał źródłowy przedstawiający badania ostatnich kilkunastu lat dotyczący psychologicznych cech i osobowości osób chorujących na anoreksję i bulimię psychiczną pozwala na wyodrębnienie pewnych specyficznych cech osobowościowych oraz zniekształceń obrazu ciała, które tworzą dominujący profil psychologiczny funkcjonowania omawianej grupy chorych. Współczesna psychiatryczno-psychologiczna literatura potwierdza różnorodność i wielość czynników w genezie zaburzeń odżywiania oraz konieczność wieloaspektowego podejścia do leczenia tej grupy chorych. Natomiast poszukiwanie psychologicznych mechanizmów tkwiących u podłoża rozwoju zaburzeń obrazu ciała można rozpatrywać z perspektywy wielu teorii psychologicznych, m.in. współczesnych teorii psychoanalitycznych, podejścia psychodynamicznego oraz socjokulturowych. Wpływ socjokulturowy mass mediów rozumiem jako uznanie znaczącej roli zinternalizowanych wzorców rodzinnych w kształtowaniu wizerunku cielesności osoby chorującej na anoreksję lub bulimię psychiczną.
Badania ostatnich lat wskazują na zasadność odchodzenia od terapeutycznych modeli skoncentrowanych w leczeniu na konkretnym typie choroby na rzecz modelu transdiagnostycznego, w którym kierunek leczenia dostosowany jest nie tylko do nozologicznej diagnozy, ale także do profilu cech psychologicznych i nasilenia zniekształceń obrazu ciała.
Diagnoza psychologiczna służy właśnie takiemu podejściu do leczenia i tym samym stanowi istotne uzupełnienie diagnozy medycznej konkretnego typu zburzenia odżywiania według ICD10. Diagnoza psychologiczna zniekształceń obrazu ciała to podstawowy element pozwalający nakreślić kierunek leczenia w zaburzeni...
