Kategoria: Artykuły z czasopisma

Myślenie magiczne to przekonanie i wiara w to, że myśli, życzenia i pragnienia mogą wpływać na zewnętrzny świat. Koncept ten zakłada wizualizację lub wiarę w istnienie kogoś lub czegoś, co nie istnieje. Jest to zjawisko powszechnie występujące u małych dzieci.

Wokół problematyki i terminu „zaburzenia schizotypowe” istnieją liczne kontrowersje. Jest to stosunkowo nowa kategoria diagnostyczna, zaliczana w międzynarodowej klasyfikacji diagnostycznej ICD-10 do zaburzeń typu schizofrenii, ang. schizotypal disorder. Natomiast amerykańska DSM-V kategoryzuje je jako schizotypowe zaburzenia osobowości, mimo istnienia podobnych kryteriów diagnostycznych.

Zen w bezpośredni, prosty i praktyczny sposób uczy nas, że życie następuje właśnie teraz, w obecnej chwili, nie gdzieś w odległej przyszłości i w naszych wyobrażeniach, ale tu i teraz. Mądrość ta, która może wydawać się jaskrawo sprzeczna z wartościami naszej zachodniej kultury, coraz częściej przywoływana jest przez jej filozofów, psychologów, psychiatrów i naukowców. Co sprawiło, że kultura i nauka Zachodu sięga do filozofii Wschodu z tak odległych czasów? Dlaczego ludzie, których wzrok do tej pory był mocno skierowany na „wczoraj” i „jutro”, zapragnęli spojrzeć na „dziś”? Czym jest zen

Wynikiem stosowania środków psychoaktywnych mogą być zaburzenia świadomości. Przez ten termin rozumie się zniekształcone odczuwanie otoczenia i siebie.

Pracownik socjalny odgrywa kluczową rolę w zmienianiu egzystencji wielu osób, podejmując kontakt i organizując działania pomocowe. Wynika to z faktu, iż bardzo często jest specjalistą tak zwanego „pierwszego kontaktu” – to on pierwszy dowiaduje się o problemach i kryzysie, jakiego doświadcza dana osoba. Od tego, w jaki sposób podejmie interwencję i organizowanie dalszej pomocy, zależy szybkość i jakość zmiany sytuacji i doświadczenia osób potrzebujących wsparcia.

Parapsychologię klasyfikuje się jako pseudonaukę niepotwierdzoną żadnymi oficjalnymi badaniami. Jak jednak pracować w gabinecie psychologicznym z klientem, który zajmuje się parapsychologią lub korzystał z takich sposobów samopomocy?

Artur S. Reber w swoim Słowniku Psychologii (Reber, 2002) pisze na temat hipnozy następujące słowa: „Niewiele terminów w leksykonie psychologicznym jest tak bardzo niejasnych i otoczonych nimbem mistycyzmu. Wynika to z tendencji wywodzącej się jeszcze z czasów jej odkrywcy F.A. Mesmera do traktowania procesów hipnotycznych jako przenoszących osobę do odmiennego stanu umysłu. Dalsze komplikacje wynikają z tego, iż zjawisko hipnozy przyciąga szarlatanów, religijnych uzdrawiaczy oraz, ostatnimi czasy, artystów z klubów nocnych, którzy roszczą sobie nieuzasadnione pretensje i okazują szczególną niechęć do weryfikacji ich osiągnięć”.

Jesteśmy obecnie świadkami ogromnych zmian w zakresie funkcjonowania psychospołecznego, które szczególnie mocno widać w obszarze relacji partnerskich. Związki zmieniły się na przestrzeni lat nie tylko pod względem społecznym, ale również ekonomicznym i psychologicznym, co przełożyło się na istotę i charakter pracy terapeutycznej z parą.