Jeżeli pracownik socjalny oszacuje, iż kryzys, z którym spotyka się, jest kryzysem psychicznym, powinien zaangażować w proces pomocy innych specjalistów z danej dziedziny. Im trafniej zdiagnozuje problem, tym dobór odpowiednich rodzajów pomocy będzie skuteczniejszy. Pracownik socjalny powinien posiadać umiejętność wczesnej przesiewowej diagnozy dotyczącej kryzysu, którego doświadcza osoba i na tej podstawie organizować pomoc odpowiedniego specjalisty (specjalistów).
Na użytek pracy pracownika OPS można przyjąć czterorodzajową klasyfikację kryzysów:
- Kryzys dezinformacji lub niekompetencji, w którym osoba nie dysponuje odpowiednią ilością informacji lub nie posiada odpowiedniego rozmiaru i ilości kompetencji do poradzenia sobie z danym problemem.
- Normatywny kryzys, spodziewany przełom życiowy, np. związany z przeprowadzką, zmianą pracy, zawarciem związku małżeńskiego, urodzeniem się dziecka itp.
- Kryzys wynikający z urazu – np. wypadek, bycie ofiarą przemocy, klęski żywiołowej itp.
- Kryzys rozwojowy – związany z dojrzewaniem człowieka i zjawiskami, które występują w tym okresie (adolescencja, przekwitanie itp.), jego rozwojem i wszystkimi zmianami, które mają miejsce w procesie rozwoju.
- Kryzys psychopatologiczny, powstający w wyniku zaburzeń psychicznych. Ujawnia się w postaci różnych objawów zaburzeń i chorób i znacząco wpływa na życie osoby, która doświadcza tego kryzysu – jak i jej bliskich. Wpływ ten jest destruktywny dla wszystkich.
- Nagły, intensywny kryzys o charakterze incydentaln...
