Baby blues
Zanim zostanie opisane zjawisko dotyczące depresji poporodowej, konieczne jest przywołanie terminu baby blues, czyli smutek związany z narodzinami dziecka, określany również smutkiem poporodowym lub przygnębieniem po narodzinach. Zjawisko to jest obserwowane od trzeciej doby po narodzinach dziecka. Nie wymaga leczenia, ponieważ z reguły mija samoistnie. To łagodna forma zaburzeń nastroju. Klientki najczęściej skarżą się na:
- wahania nastroju,
- płaczliwość,
- przygnębienie,
- drażliwość,
- niepokój,
- lęk.
Baby blues często ustępuje samoistnie, ale zdarza się, że utrzymuje się znacznie dłużej i przyczynia się do depresji poporodowej.
„Bardzo cieszyłam się, że urodziłam Zuzię, była wyczekiwana i przez nas ukochana. Ale po kilku dniach od urodzenia jakby coś się zmieniło, zaczęłam być poddenerwowana i irytowali mnie wszyscy, a w szczególności ciągłe pytania i doradzanie mi w kwestii opieki nad córką. Czułam się przeciążona tym, co się dzieje wokół mnie”.
Przy baby bluesie to, co jest pomocne, to przede wszystkim zaopiekowanie się mamą poprzez dawanie jej wsparcia, zrozumienia, poczucia bezpieczeństwa. Ukojenie lęków, jakie pojawiają się w matce, może ją uchronić przed rozwinięciem się depresji poporodowej. Pomocne może być wsparcie nie tylko emocjonalne, ale także przy wykonywaniu obowiązków domowych.
Czynniki ryzyka depresji poporodowej
Często, choć nie zawsze, depresja poporodowa poprzedzona jest występowaniem określonych czynników. Poniżej zostały wymienione te, które mogą znacznie wpłynąć na nastrój i zdrowie kobiety w trakcie ciąży i po porodzie.
Czynniki związane z bliskimi relacjami z ludźmi:
- brak stabilnego związku z ojcem dziecka,
- samotne macierzyństwo,
- trudności w relacjach z osobami z rodziny pochodzenia,
- zawiła, trudna czy konfliktowa relacja z własną matką,
- brak osób zaufanych i bliskich spoza rodziny w otoczeniu kobiety.
Czynniki związane z sytuacją materialno-bytową kobiety:
- niestabilna sytuacja finansowa,
- brak stałego zatrudnienia lub utrata pracy,
- brak mieszkania lub trudne warunki mieszkaniowe,
- zobowiązania finansowe, które trudno kobiecie pokryć,
- brak wsparcia finansowego ze strony ojca dziecka.
Czynniki związane z ciążą i porodem:
- ciąża zagrożona,
- śmierć dziecka,
- poronienia,
- wcześniejsze ciąże i ich przebieg,
- nieplanowana ciąża,
- trudny lub/i skomplikowany poród,
- wieloletnie starania o ciążę,
- wychowywanie dziecka z niepełnosprawnością, przewlekle chore itp.,
- PTSD związane z poprzednim porodem lub/i ciążą.
Czynniki związane ze zdrowiem psychicznym klientki:
- zdiagnozowana depresja lub/i zaburzenia lękowe niezwiązane z ciążą, porodem i połogiem,
- wcześniej przebyta depresja poporodowa,
- depresja zdiagnozowana w ciąży,
- baby blues,
- występowanie depresji w rodzinie pochodzenia klientki,
- wcześniejsze leczenie psychiatryczne, psychoterapeutyczne,
- uzależnienia.
Objawy depresji poporodowej
Występujące objawy nie zawsze są dostrzegane i odpowiednio rozpoznawane. Niekiedy otoczenie kobiety odbiera jej zachowanie jako przesadne. Po okresie odwiedzin matka z dzieckiem pozostaje często w domu sama, każdy wraca do swoich obowiązków, ojciec dziecka wraca do pracy. Panie nie zawsze zgłaszają się same na konsultacje, a to może oznaczać, że nie rozpoznają, iż rozwija się w nich choroba, tylko po prostu w ich ocenie nie nadają się do tej roli, albo nie mają możliwości zgłoszenia się po pomoc (względy finansowe, organizacyjne związane z opieką nad dzieckiem), albo wstydzą się mówić otwarcie o tym, co się z nimi dzieje.
„Jak przyjechałam do mojej siostry, to już po zaledwie kilku godzinach zauważyła, że coś się ze mną dzieje, a po kilku dniach namawiała mnie na spotkanie z panią. Mimo tego że wcześniej nie wiedziała nic o depresji poporodowej. Zadzwoniła t...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
