Wspominam te stare czasy, zastanawiając się, co dawało tamtym dzieciakom czynienie dobra innym ludziom, zupełnie im nieznanym. Porównuję to z dzisiejszymi uczniami-wolontariuszami i nie widzę różnicy.
Zapewne dlatego, że – biorąc wtedy udział w tego typu działalności, a po wielu latach organizując ją ze swoimi podopiecznymi – doświadczałam czegoś niebywale wartościowego. Wiem więc, że każdy młody człowiek, który z własnej woli angażuje się w różne formy niesienia pomocy i wsparcia osobom potrzebującym:
- czyni swe życie barwniejszym, a jednocześnie niewielkim wysiłkiem daje innym coś bardzo pożytecznego i ważnego,
- korzysta z szansy odkrywania w sobie cech o kapitalnym znaczeniu, tj. altruizm, empatia, akceptacja, szacunek i tolerancja, zorganizowanie, kreatywność, zdolności przywódcze itp.,
- zdobywa bezcenne doświadczenia i wiele nowych umiejętności, nawiązuje też nowe znajomości i przyjaźnie – często na długie lata,
- tworzy własną platformę wymiany poglądów, dzielenia się problemami, jakie pojawiają się w jego działalności, a także pomysłami dotyczącymi „ulepszania” świata,
- sprawdza się w relacjach z innymi – młodszymi lub starszymi od siebie,
- poznaje swoje mocne i słabe strony,
- nabywa pewności siebie,
- krystalizuje wiedzę o sobie, konkretyzuje dążenia i plany związane z dalszym życiem.
Krótko mówiąc, taki młody człowiek osiąga same zyski – stale się rozwija, i to we wszystkich sferach: intelektualnej, osobowościowej, emocjonalnej i społecznej.
Kształcenie i wychowanie już od szkoły podstawowej sprzyjać m...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
