Z jednej strony schizotypia oznacza chorobę z grupy schizofrenii – kategoria F20–F29, z drugiej – traktowana jest jako zaburzenia osobowości. Pomimo tych różnic w kategoryzacji oba określenia, czyli zaburzeń schizotypowych według ICD-10 oraz schizotypowych zaburzeń osobowości DSM-V, łączy symptomatologia, leczenie i rokowanie.
Pułapki diagnostyczne
Według ICD-10 do kategorii schizotypii zaliczamy takie rozpoznania, jak: schizofrenia borderline, schizofrenia utajona, schizofrenia prepsychotyczna, schizofrenia prodromalna, schizofrenia pseudoneurotyczna, schizofrenia pseudopsychopatyczna oraz schizotypowe zaburzenia osobowości. Wszystkie te rozpoznania łączy niezwykłość przeżyć, magiczne, dziwne myślenie, podejrzliwość, ksobność, czyli odnoszenie wszystkiego do siebie, iluzje cielesne bądź inne niezwykłe doświadczenia percepcyjne, niecodzienne słownictwo, niezwykłe skojarzenia i dygresyjność, używanie wtrąceń o niejasnym celu oraz nadmiernie konkretne lub abstrakcyjne wypowiedzi. Może występować ponadto osłabienie emocjonalności, brak odczuwania przyjemności, częste są dziwne bądź ekscentryczne zachowania, przeżywanie lęku i złości...