Przekazujemy Państwu dziesiąte wydanie „Psychologii w Praktyce” – zawodowego czasopisma dla psychologów i psychoterapeutów. W niniejszym numerze poruszamy następujące zagadnienia:
Lipcowe i sierpniowe wydanie „Psychologii w Praktyce” niemal w całości poświęcamy dylematom związanym z dorastaniem i dojrzewaniem dziewcząt i chłopców. Bieżące wydanie czasopisma otwiera artykuł Barbary Czekaj zatytułowany „Ciało w procesie dojrzewania dziewcząt”. Autorka opisuje w nim szereg trudnych zagadnień związanych z seksualizacją i uprzedmiotowieniem ciała kobiet oraz przedstawia emocjonalne przyczyny zaburzeń obrazu ciała. W niniejszym tekście znajdą Państwo wskazówki, jak pracować z dziewczętami, które doświadczyły edukacji promującej seksualizację i postrzegają odnoszenie sukcesów poprzez uprzedmiotawianie własnego ciała.
W rubryce „Studium przypadku” publikujemy artykuł dr n. med. Katarzyny Rogali zatytułowany „Bezsenność u dzieci. Dlaczego dzieci nie śpią?”. Autorka wymienia w nim powody bezsenności u dzieci, przedstawia zasady higieny snu i proponuje sprawdzone metody terapeutyczne. „U dzieci, podobnie jak u dorosłych, rozróżnia się bezsenność przewlekłą, krótkotrwałą oraz innego typu. Bezsenność przewlekłą u dzieci według klasyfikacji ICDS3 rozpoznaje się, gdy dziecko (często zgłasza to jego opiekun) ma trudności z zaśnięciem i/lub utrzymaniem ciągłości snu, zbyt wcześnie wstaje, stawia opór przed położeniem się spać o określonej godzinie, żeby zasnąć wymaga interwencji opiekuna (kryterium A). Dodatkowo obserwuje się minimum jeden z następujących objawów w trakcie dnia wynikający z problemów ze snem: zmęczenie, pogorszenie koncentracji uwagi i pamięci, pogorszenie funkcjonowania społecznego (w rodzinie, w szkole), zaburzenia nastroju/drażliwość, senność w trakcie dnia, zaburzenia zachowania (nadaktywność, impulsywność, agresja), niezadowolenie ze swojego snu (kryterium B). Zgłaszane objawy nie mogą być wytłumaczone zbyt krótkim czasem przeznaczanym na sen lub warunkami, w jakich dziecko śpi (brak zapewnionej ciszy, odpowiedniego zaciemnienia, wygodnego łóżka) (kryterium C)” – wyjaśnia dr n. med. Katarzyna Rogala.
W tym samym dziale znajduje się tekst dr Doroty Dyjakon zatytułowany „Trauma dziecięca – dziecko jako świadek przemocy domowej”. Uznany psycholog, psychoterapeuta i superwizor programów dla sprawców i ofiar przemocy domowej opisuje w nim, jak przebiega ta część procesu terapeutycznego, w którym uczestniczą sprawcy przemocy domowej, rozpoznając swoją odpowiedzialność za krzywdzenie dziecka – świadka zachowań przemocowych. Jakie role przybiera dziecko obserwujące przemoc domową? W jaki sposób należy pracować nad uznaniem krzywdy wyrządzonej dziecku? Jak przebiega terapia osób dorosłych, które doświadczyły traumy dziecięcej? Dowiedzą się tego Państwo czytając niniejszy artykuł.
„Coraz więcej nastolatków cierpi na zaburzenia odżywiania. Problemy z jedzeniem możemy zaobserwować już u dzieci. Granica wieku – początkowo widoczna w okresie adolescencji – przesunęła się do 8.–9. roku życia. Czy ta tendencja jest spowodowana nośnością medialną kultu szczupłości? Na pewno ten aspekt nie pozostaje bez znaczenia, jednak zaburzenia odżywiania, aby je lepiej zrozumieć, musimy rozpatrywać w trzech grupach czynników, które są ich podłożem, tj.: czynniki rodzinne, indywidualne i społeczno-kulturowe” – pisze Kaja Funez-Sokoła w artykule zatytułowanym „Zaburzenia odżywiania u współczesnych nastolatków”. Czytając niniejszy tekst poznają Państwo kryteria diagnostyczne pozwalające rozpoznać anoreksję i bulimię, opracowane przez Światową Organizacja Zdrowia.
„Zachowania problemowe w obszarze seksualności u osób z niepełnosprawnością intelektualną i osób ze spektrum autyzmu” to artykuł dr n. hum. Izabeli Fornalik, który publikujemy w dziale „Metody terapii”. Ekspertka pomoże Państwu uporządkować zagadnienia dotyczące masturbacji osób z niepełnosprawnością intelektualną i podopiecznych ze spektrum autyzmu oraz odpowiedzieć na pytania, czy i kiedy należy interweniować.
Ponadto, na łamach bieżącego numeru „Psychologii w Praktyce” dzielimy się doświadczeniami, jak pracować z młodymi ludźmi niepewnymi swojej tożsamości płciowej. Tym samym zachęcamy Państwa do lektury artykułu prof. dr hab. Marii Beisert i Mariki Witkoś pt. „Niepewność wobec własnej tożsamości płciowej w okresie dorastania”. Autorki opisują w nim działania psychologa w pracy z nastolatkiem zgłaszającym zaburzenia tożsamości płciowej i przedstawiają sposoby zbierania danych diagnostycznych.
