Jeszcze dekadę temu (a czasem w niektórych środowiskach po dziś dzień) kobiety dostrzegały swoją seksualność głównie w sytuacjach, w których powodowała ona troski i problemy. Jak pomóc kobiecie wspierać jej zdrową seksualność w gabinecie terapeutycznym?
Praca z oddechem zdobywa coraz szersze kręgi zwolenników. Oddech jest zawsze przy nas obecny i możemy z niego korzystać „za darmo”. Jest „gotowy do użycia” w każdej chwili, jeśli nauczymy się, jak go odpowiednio stosować.
Jak zauważyć swoją kobiecość i dbać o nią w patriarchalnym świecie? Czy można być delikatną, wrażliwą, zmysłową i jednocześnie odważną, silną kobietą?
Niniejszy artykuł jest autorską refleksją na temat zmieniającej się perspektywy eksplorowania zagadnień dotyczących wykorzystania seksualnego dziecka oraz jego konsekwencji. Zagadnienia te zostały ułożone w porządku historycznym, odzwierciedlającym kolejne fazy poznawania przedmiotowego zjawiska wraz ze wzrastającą złożonością jego ujmowania.
W wyniku modernizacji społeczeństwa zmieniły się normy społeczne. Ideałem stał się człowiek sukcesu, zaczęto przywiązywać szczególnie silną wagę do pieniędzy, pozycji społecznej, sławy i urody. Media wmówiły ludziom, że wigor, przedsiębiorczość, majętność i atrakcyjność fizyczna to warunki wartości współczesnego człowieka.
Role i stereotypy przypisywane kobietom i mężczyznom, wraz z czynnikami biologicznymi zależnymi od płci, przyczyniają się do różnic w doświadczaniu przez nich zaburzeń zdrowia psychicznego oraz w strategiach poszukiwania pomocy w tym zakresie. Różnice w rozpowszechnieniu występowania zaburzeń psychicznych to tylko jeden z aspektów, w którym rolę odgrywa płeć. Kobiety i mężczyźni różnią się także w tym, jak są diagnozowani, jak przebiegają ich zaburzenia i ich leczenie.
Pojęcie „przestępczości nieletnich” jest używane w kryminologii i kryminalistyce, w naukach prawa karnego oraz w psychologii, pedagogice i socjologii. Socjologowie uważają, że należy to pojęcie przedstawić całkowicie inaczej, niż określa to sądownictwo. Poprzez otoczenie, czy postrzeganie samego siebie młodociany przedstawia własną osobę w ujęciu przestępcy. Poprzez kategoryzowanie go jako przestępcy, zaczynają zachodzić u niego zmiany na tle psychologicznym. Taka jednostka, która została uznana za przestępcę, wśród społeczeństwa zostaje odizolowana, co całkowicie wyklucza ją z życia publicznego. Sympatycy owej teorii, kładą szczególny nacisk na problem, ponieważ taka osoba trafia do grup o charakterze demoralizującym.[1]
Obecne czasy weryfikują wiele i stają się jeszcze bardziej wymagające. Trudności, z którymi mierzyliśmy się wcześniej stają się jeszcze silniejsze i bardziej odczuwalne. Prowadzenie konstruktywnych rozmów, poszukiwanie rozumienia czy też szukanie konsensusu w momencie dużych zmian jest niezwykle potrzebne.
Transdiagnostyczny protokół poznawczo-behawioralny został po raz pierwszy opublikowany w 2011 roku w formie podręcznika terapeuty i poradnika dla pacjenta. Głównym celem pracy z użyciem UP (ang. Unified Protocol) jest to, aby pacjenci nauczyli się rozpoznawać swoje emocje oraz rozumieć rolę, jakie te spełniają w ich życiu.
Młode osoby często borykają się w swoim życiu z wieloma sytuacjami wywołującymi w nich napięcie, z którymi trudno im sobie poradzić w adekwatny sposób. Dzieje się tak z różnych powodów – czasami dlatego, że w ich systemie rodzinnym brakuje odpowiednich wzorców moderujących pewne zachowania, z powodu niewłaściwych postaw innych ludzi skierowanych w stronę młodej osoby (np. różne formy przemocy), czasem jest to powiązane ze współwystępującymi zaburzeniami, takimi jak chociażby depresja, lęk czy zaburzenia stresu pourazowego.
Ostatnie miesiące zmusiły nas, by codzienne życie przenieść do świata wirtualnego. Internetowa komunikacja okazała się podstawową formą kontynuowania relacji prywatnych i zawodowych. Nie ruszając się z domu, mogliśmy prowadzić rozmowę z fachowcem na każdy temat, wypić lampkę wina ze znajomymi, obejrzeć spektakl teatralny, odbyć sesję psychoterapii i poradzić się lekarza w kwestii zdrowia – wszystko w zasięgu ręki – w odległości monitora.
