Wybór zabawek do przedszkola to zadanie, które wymaga głębokiego zrozumienia potrzeb rozwojowych dziecka oraz celów pedagogicznych placówki. Nie jest to jedynie kwestia estetyki czy ceny, lecz przede wszystkim inwestycja w przyszłość małych podopiecznych i narzędzie pracy dla wychowawców. Odpowiednie akcesoria wspierają rozwój motoryczny, społeczny, emocjonalny i poznawczy, stając się fundamentem edukacji wczesnoszkolnej.

Gdy prowadzisz hurtownię, Twoja praca wymaga ciągłego monitorowania zamówień, stanów magazynowych i aktywności klientów, dlatego potrzebne stają się rozwiązania wspierające analizę oraz zarządzanie relacjami. CRM porządkuje wszystkie dane w jednym miejscu i tworzy środowisko sprzyjające szybkiej wymianie informacji w zespole. Podejmujesz w tym przypadku decyzje w oparciu o realne liczby, a działania handlowe stają się przewidywalne i usystematyzowane. W rezultacie rozwijasz sprzedaż w sposób stabilny i świadomy.

Przeprowadzka do nowego mieszkania kojarzy się z ekscytacją: nowa przestrzeń, świeży start, nowe możliwości. Ale gdy nadchodzi moment, by zamknąć drzwi starego domu, wiele osób czuje coś zupełnie innego — smutek, nostalgię, niepewność. To nie tylko zmiana adresu. To pożegnanie z miejscem, które przez lata było częścią codzienności.

Wybór upominku dla miłośnika nowoczesnych gadżetów wbrew pozorom nie jest najłatwiejszym zadaniem. Rynek technologiczny rozwija się błyskawicznie – z miesiąca na miesiąc pojawia się coś nowego. Twój partner należy do grona wielbicieli innowacyjnych i efektywnych rozwiązań? Mamy kilka pomysłów na prezenty, które mogą mu się spodobać.

Każdy z nas zna kogoś, kto musi mieć równo ułożone rzeczy na półce, wraca się kilka razy sprawdzić czy na pewno zamknął drzwi i czy na pewno odłączyć żelazko od prądu. To mogą być objawy OCD (z ang. Obsessive Compulsive Disorder) czyli zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.

Poniższy artykuł stanowi teoretyczne podłoże warsztatu psychoterapeutycznego poświęconego praktyce klinicznej i współczesnemu rozumieniu psychopatologii uwarunkowanej społeczno-kulturowym kontekstem. Warsztat ten prowadzimy od 2023 r. dla psychoterapeutów i studentów psychoterapii, a jego tytuł brzmi: „Doświadczenie samotności. Praca z klientami z różnych generacji”.

W psychoterapii Gestalt często używa się pojęć, takich jak „eksperyment” czy „doświadczenie”. Warto jednak podkreślić, że nie chodzi tu o technikę w sensie narzędziowym, lecz o podstawową jakość tego podejścia. Jak zauważa Laura Perls (1992): „Podstawowe koncepcje terapii Gestalt są raczej filozoficzne i estetyczne niż techniczne. Terapia Gestalt jest podejściem egzystencjalno-fenomenologicznym i jako taka ma charakter empiryczny i eksperymentalny” (Perls, s. 137).

Kiedy wpisujemy w wyszukiwarkę hasło „psychoterapia Gestalt”, pojawiają się terminy, takie jak: relacje, emocje, ciało, granice. Rzadziej – seksualność. Pomimo że to ona bywa żywym przejawem funkcjonowania osoby. To w tym obszarze najbardziej uwidaczniają się trudności blokujące osobę w kontakcie z drugą osobą. W praktyce terapeutycznej, gdzie kontakt zajmuje centralne miejsce bycia w relacji, obszar seksualności, tuż po agresji, zajmuje jedno z ważniejszych miejsc w podejściu Gestalt.

W niniejszym artykule chcę skoncentrować się na tych aspektach samokrytyki, które wynikają z tego, co w procesie rozwoju i dojrzewania zostało przez klienta nauczone i przyswojone, czyli na tzw. introjektach. Uwewnętrznione przekonania stają się źródłem wewnętrznej opresji, a tym samym także cierpienia1.

When I don’t know what to say1 Kiedy nie wiem, co powiedzieć… zwracam się  do innych uczestników spotkania: do członków rodziny, do koterapeutów… Prawie zawsze dzięki temu otwiera się nowa przestrzeń, nowa droga. Pytanie, zwłaszcza pytanie cyrkularne (to moje ulubione narzędzie) działa jak klucz do nieotwartych jeszcze drzwi. Kiedy nie wiem,  co się dzieje, dzielę się niewiedzą. Kiedy nie wiem,  jak zatrzymać niekonstruktywne działanie –  dzielę się bezradnością. Czasami to działa,  a czasami nie. Wtedy muszę  zrezygnować.

Ten artykuł stawia tezę: „Psychoterapeuta Gestalt diagnozuje”. Nie po to, by etykietować, lecz by orientować się w polu relacji, skuteczniej leczyć, tworzyć wspólnie z klientem robocze hipotezy o tym, jak dzieje się cierpienie i co je podtrzymuje. Wokół Gestalt krąży hasło: „Terapeuta podąża za klientem”. Podążanie nie jest jednak biernością. Różnica między wzmacnianiem psychopatologii (przypadkowym utwierdzaniem sztywnego wzorca) a jej leczeniem polega na jakości obecności – czy akomodujemy się do impasu, czy przywracamy ruch i wsparcie dla następnego kroku kontaktu. W tym sensie diagnoza, rozumiana fenomenologicznie i estetycznie, działa jak kompas.

Wyobraź sobie, że spacerujesz po parku i zauważasz rzeźbę. Patrzysz na nią, pozwalasz sobie ją poczuć i badasz ją. Następnie obchodzisz ją dookoła i patrzysz na nią z innego miejsca. Jest to ta sama rzeźba, a jednak postrzegasz ją teraz inaczej. Następnie ponownie zmieniasz miejsce i patrzysz na tę samą rzeźbę z innej perspektywy. Jedna perspektywa nie wystarczy, aby poznać rzeźbę.