Stres jest naturalną reakcją organizmu na różne nieprzewidziane i negatywne sytuacje w życiu. Może się on jednak różnić swoim nasileniem. Przewlekły i długotrwały stres bardzo często odbija się na zdrowiu. Nie chodzi tu jedynie o choroby psychiczne. Badania potwierdzają silną zależność mózgu od reszty ciała. Przewlekły stres wpływa również na niektóre organy, mięśnie albo problemy z układem pokarmowym. Do jakich chorób może przez to doprowadzić?
Dział: Materiały partnera
„Muzyka leczy mnie z depresji zręczniej od lekarza, bez dodatkowych cierpień i bez pieniężnego honorarium” – powiedziała George Sand, ukochana wielkiego polskiego kompozytora – Fryderyka Chopina. Czy jej słowa oddają w pełni charakter tego, co dziś znamy pod pojęciem muzykoterapii? Czy faktycznie można wykorzystywać muzykę, aby skutecznie wpływać na poprawę funkcjonowania człowieka?
Coraz więcej w naszych gabinetach pojawia się nastolatków. Nigdy nie było łatwo być w wieku dojrzewania, ale okazuje się, że obecnie bywa jeszcze trudniej niż w przeszłości. Może brzmieć to jak pewien paradoks – ekonomicznie i cywilizacyjnie wchodzimy bowiem na coraz wyższe poziomy. Mimo to, a może właśnie dlatego, poziom stresu wśród ludzi nie spada, a rośnie. Rośnie także skala problemów psychicznych wśród dzieci i młodzieży. Jako specjaliści pracujący z młodzieżą, spotykamy się z depresją i towarzyszącymi jej problemy, takimi jak ruminacje (natrętne myśli) kończące się czasem próbą samobójczą, zaburzenia lękowe, fobie, napady paniki, nie mówiąc już o zaburzeniach ze spektrum autyzmu czy zaburzeniach odżywiania.
Poczucie wyobcowania i osamotnienia oraz dążenie do samostanowienia są wpisane w okres dorastania. To jednak nie zwalnia rodziców z czujności i zabiegania o podtrzymanie więzi z dzieckiem – mówi dr Ewa Jarczewska-Gerc, psycholog społeczny z Uniwersytetu SWPS w Warszawie w rozmowie z Katarzyną Koper.
Przewlekły ból to pojęcie, które dużo częściej jest kojarzone z leczeniem farmakologicznym niż z psychoterapią. Tymczasem ból towarzyszący licznym zaburzeniom, schorzeniom neurologicznym i urazom ogranicza funkcjonowanie nie tylko w sferze fizycznej – często niesie za sobą konsekwencje psychospołeczne.
Kontrola nad pęcherzem moczowym to jedno z zadań rozwojowych, które napotyka na swojej drodze dziecko. W warunkach prawidłowych kontrola oddawania moczu w dzień osiągana jest w wieku 2-4 lat, a oddawania moczu w nocy do ukończenia 5 roku życia. Trudności w nabyciu tej umiejętności mają negatywny wpływ na wszystkie sfery życia dziecka a także jego rodziny, tym silniejszy, im dłużej moczenie u dziecka trwa. Z tego powodu nie można traktować bezwiednego moczenia się jako dolegliwości przemijającej, a podejmowane leczenie należy traktować również jako środek do utrzymania dobrej kondycji psychicznej dziecka.