Nie wierzę, że można mnie pokochać

czyli o pułapce emocjonalnej deprywacji w kontekście niezaspokojonej potrzeby więzi

Metody terapii

Niezaspokojenie potrzeby więzi we wczesnym dzieciństwie często prowadzi do zaburzenia zdolności wchodzenia w kontakt z innymi, a także do powstawania schematów związanych z brakiem bezpieczeństwa. John Bowlby, który zajmował się zastosowaniami teorii przywiązania w psychoterapii (1998), zauważył, że duża liczba pacjentów zgłaszających się na psychoterapię cechuje się pozabezpiecznym lub zdezorganizowanym stylem przywiązania.

Gabinety terapeutyczne odwiedzane są dziś przez pacjentów, którzy nie potrafią budować relacji lub wchodzą w związki, w których czują się samotni lub krzywdzeni – jakby to, czego doświadczyli w przeszłości wciąż do nich wracało. „Osoby te są dorosłe – z wyglądu, lecz tak naprawdę okazują się wciąż porzuconymi dziećmi, poszukującymi rodziców” (Young, Klosko, Weishaar; 2015).

Terapia schematów a potrzeby dziecka

Terapia schematów to podejście integracyjne, wypracowane przez Younga i jego współpracowników szukających bardziej skutecznej metody leczenia pacjentów z zaburzeniami osobowości i tych, którzy nie reagowali na tradycyjną terapię poznawczą lub po jakimś czasie doświadczali nawrotu objawów. Wykracza ona poza tradycyjne ramy terapii poznawczo-behawioralnej i kładzie znacznie większy nacisk na zgłębianie sięgających dzieciństwa i okresu dojrzewania przyczyn problemów psychologicznych pacjenta. W modelu tym szuka się początków schematów we wczesnym dzieciństwie i śledzi ich rozwój, aż do chwili obecnej, ze szczególnym uwzględnieniem relacji interpersonalnych pacjenta.

 

Model terapii schematów opiera się na tym, że schematy powstają wskutek niezaspokojenia...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI