Pojęcie dysocjacji można rozumieć jako utratę świadomej kontroli nad niektórymi myślami, uczuciami lub zachowaniami przez jednostkę. Gdy mówimy o dysocjacjach występujących u dzieci, mamy do czynienia zarówno z procesami „zamrożenia” będącymi skuteczną (dla dziecka) strategią przeżycia w niedostrojonym środowisku, jak i rozwojowymi procesami fantazjowania, wcielania się w różne postaci (bohaterowie bajek, zwierzęta, zabawki itp.). Przywiązanie jest kluczem do rozwoju i przeżycia oraz drogą do rozumienia stanów doświadczanych przez dziecko.