Cuckloding to pojęcie, które funkcjonuje w literaturze anglojęzycznej (Khar, 2008; Chuba, 2015; McGonial, 2019) i ujmuje aktywność, która w rodzimej terminologii przyjmuje określenia „zespołu zdrady kontrolowanej” lub „zdrady prowokowanej”. Akt cuckoldingu nie musi spełniać kryteriów syndromu o charakterze psychopatologicznym, jak i nie musi być formą zdrady rozumianej jako naruszenie zaufania czy przysięgi w związku partnerskim lub małżeńskim. Celem zachowania jest uzyskanie podniecenia seksualnego lub zwiększonej przyjemności erotycznej w czasie aktywności seksualnej podejmowanej przez partnera(-kę) z osobą trzecią.
Zazwyczaj inicjatorem opisywanej aktywności jest „osoba zdradzana”, która uzyskuje satysfakcję dzięki obserwacji lub słuchaniu treści związanych ze zdradą. Badania wykazują, że inicjatywa najczęściej leży po stronie mężczyzn i to właśnie mężczyźni są najczęściej beneficjentami cuckoldingu. W parach heteronormatywnych ponad 50% mężczyzn przyznaje się do tego typu fantazji, w przypadku kobiet to 25% (Kort, 2019). Couckolding może występować w wielu wariantach: relacjonowania o zaistniałej „zdradzie”, podglądania, asystowania w kontakcie seksualnym partnera(-ki) z osobą trzecią, obserwowania, oglądania nakręconego w czasie „zdrady” filmu. Proces poszukiwania, wybierania partnera(-ki), ustalania i aranżowania sytuacji lub uzgadniania zasad i warunków również może wpisywać się w omawiane zjawisko. Oprócz podniecenia seksualnego występować może szerokie spektrum reakcji: poczucie niepokoju i zazdrości, jak i pewności siebie oraz czerpania satysfakcji z tego, że ktoś pożąda partnera(-kę), czy przyjemności z obserwowania rozkoszy, której doświadcza partner(-ka) z inną osobą.
W odróżnieniu od seksu w „trójkącie”, swingowania, w cuckoldingu „osoba zdradzana” nie uczestniczy czynnie w kontakcie seksualnym. Natomiast, różnicując od masochizmu, nie musi on powodować bólu psychicznego lub fizycznego. Choć pojawiają się koncepcje, które zwracają uwagę na aspekty upokorzenia, poniżenia, lęku, które są elementami ważnymi dla „osoby zdradzanej” do osiągnięcia wyższego poziomu pobudzenia (por. McGonial, 2019; Kafka, 2005), to nie musi oznaczać fetyszyzmu w rozumieniu klinicznym (First, 2018).
Couckolding a zaburzenie fetyszystyczne
Cuckolding z reguły występuje w trzech wariantach:
- Zachowania mieszczące się w „normie partnerskiej” – jako aktywność erotyczna zdrowych osób, choć w ocenie społecznej może być traktowana jako dewiacja, lub aktywność określana potocznie jako fetysz.
- Zachowanie partnerskie, które wymknęło się spod kontroli, stało się przedmiotem konfliktu i napięć w związku lub wpisuje się w mechanizmy koluzji partnerskiej i pogarsza jakość funkcjonowania relacji, kwalifikując się w ten sposób do terapii par.
- Zaburzenie...
