Powodem tego stanu rzeczy są zachodzące w czasie dojrzewania zmiany biologiczne, a przede wszystkim hormonalne, a co za tym idzie – zmiany w obszarze psychiki, emocjonalności młodej jednostki. Jak widać, bardzo wiele dzieje się w jednym ciele. Patrząc na to z tej perspektywy, łatwiej być może zrozumieć pewne zachowania nastolatka – przede wszystkim, jeśli zrozumie się, iż nie wynikają one ze złej woli osoby, a ponadto mogą być trudne nawet dla niej samej.
Okres adolescencji
Sama adolescencja jest zróżnicowanym okresem, o którym mówi się, że trwa około dziesięciu lat i podzielić go można na dwie fazy: wczesnej adolescencji – wiek dorastania (10/12 – 16 lat) oraz późnej adolescencji – wiek młodzieńczy (16–20 lat). Specyfika tego okresu w życiu człowieka polega w dużej mierze na tym, iż jest on niejako pomostem pomiędzy dzieciństwem a dorosłością – można wyobrazić sobie nastolatka, który stoi w rozkroku, jedną nogą w okresie dzieciństwa, a drugą w okresie dorosłości. To także nie ułatwia młodym osobom życia – mierzą się one z rozmaitymi oczekiwaniami, wśród których płynnie mieszają się te dotyczące dzieciństwa i dorosłości, bowiem słyszeć mogą: „Jesteś jeszcze dzieckiem, ostateczna decyzja należy do mnie” i jednocześnie: „Jesteś już w takim wieku, że powinieneś być bardziej odpowiedzialny”. Jak się w tym wszystkim nie pogubić?
Okres adolescencji stawia przed młodym człowiekiem wiele rozmaitych wyzwań. Jak każdy z etapów w życiu człowieka niesie za sobą zadania rozwojowe, które jednostka w danym czasie realizuje. Varenhorst wyróżnia następujące cele rozwojowe okresu adolescencji (za: Gaś 1995, 1997):
- doświadczenie dojrzałości fizycznej, w tym seksualnej,
- rozwijanie własnej indywidualności,
- kształtowanie zobowiązań społecznych,
- uzyskanie autonomii,
- wyrastanie z egocentryzmu,
- reorganizacja systemu wartości.
Erikson (1968) jako główne zadanie rozwojowe późnej adolescencji uznaje osiągnięcie odpowiedzi na pytania o to, kim jestem i kim mogę być, oraz budowanie wierności własnej osobie. Uznaje on, iż adolescencja to czas, w którym jednostka poszukuje przede wszystkim swojej tożsamości. Ma to na celu zbudowanie silnego, stabilnego „ja”, które daje poczucie bezpieczeństwa i świadomość własnej osoby (za: Poleszak, 2016).
Warto pamiętać, że obecne czasy niosą ze sobą liczne dodatkowe wyzwania dla młodych osób, które kiedyś nie występowały. Presja wynikająca z treści umieszczanych w mediach społecznościowych czy obawa o aktualną sytuację światową to tylko niektóre z nich. Patrząc na to, można zauważyć, że adolescencja to naprawdę czas pełen wyzwań i ciężkiej pracy. Dodatkowo, na wielu różnych etapach w życiu nastolatka pojawić się mogą rozmaite trudności wymagające wsparcia – osób bliskich bądź profesjonalistów. To na osobach dorosłych leży odpowiedzialność za pomoc młodym osobom, które dopiero wkraczają w dorosłe życie i próbują się w nim odnaleźć.
Społeczność LGBT+
Adolescencja, jak opisano wyżej, jest czasem pełnym ambiwalencji – myśli, uczuć, przeżyć. To okres odkrywania siebie, nowych doświadczeń, ale i licznych wyzwań, często niełatwych. Wyzwania te mogą się intensyfikować, ki...
