Obecny dyskurs dotyczący odpowiedzialnej niemonogamii w dużym stopniu różni się od beztroskich tematów lat siedemdziesiątych, w których dominowały tematy zorientowane wokół seksualnej przyjemności, takie jak swinging (seksualna wymiana partnerów podczas grupowych spotkań), otwarte związki (posiadanie oficjalnych kochanków za zgodą stałego partnera) i niewierność małżeńska. Obecnie coraz większy nacisk, zarówno w nurcie naukowym, jak i aktywistycznym, kładzie się na związki niemonogamii z:
- ruchami politycznymi,
- sprzeciwem wobec kapitalistycznej kultury,
- odpowiedzią na czasy kryzysu ekonomicznego,
- feminizmem,
- na bardziej jednostkowym poziomie – z wolnością jednostki i prawem do samorealizacji.
Współczesne formy niemonogamii
Wraz z tymi zmianami przemianie uległy same formy konsensualnej niemonogamii i zostały wprowadzone nowe terminy opisujące zjawiska, które choć wcześniej również występowały, nie były omawiane lub chowały się za najbardziej ogólnym terminem „związków otwartych”. Przede wszystkim popularność zyskuje poliamoria.
POLIAMORIA, czyli taka forma związku, która dopuszcza nie tylko seksualną wolność, lecz również możliwość emocjonalnego zaangażowania z kilkoma partnerami w tym samym czasie, za zgodą i wiedzą wszystkich zainteresowanych.
Choć o poliamorii jest głośno od zaledwie kilku lat, konsensualna niemonogamia nie jest ani zjawiskiem nowym, ani niezwykłym. W wielu innych kulturach możemy dostrzec głęboko zakorzenioną tradycję niemonogamii, zarówno w ujęciu poligynicznym (związek jednego mężczyzny z kilkoma kobietami), poliandrycznym (związek jednej kobiety z kilkoma mężczyznami), małżeństw grupowych lub luźnych form relacyjności, nieustalających trwałych więzów między osobami z danej społeczności (Hoft i Goldberg, 2006). Znakomitym przykładem na różnorodność form relacyjnych są prace Bronisława Malinowskiego, który opisywał między innymi życie Trobriandczyków, wraz z ich seksualnymi orgiami na głównym placu miasta, zbiorowymi wyprawami dziewcząt i chłopców do sąsiednich wsi, gdzie oczekiwali ich podekscytowani, obcy rówieśnicy czy też normalność stosunków pozamałżeńskich i szybkie dochodzenie do zgody po wykryciu niewierności partnera.
Prace antropologiczne ukazują również, że swoboda seksualna kobiet w dużym stopniu skorelowana jest z pozycją kobiety w społeczeństwie, jej ekonomiczną wolnością i decyzyjnością co do kształtu głównego związku. Nie przypadkiem więc na Wyspach Trobrianda, gdzie kobieta była ekonomicznie niezależna, a mąż zyskiwał, i materialnie, i społecznie...
