Psycholog, psychoterapeuta, założyciel i dyrektor The MindInstitute, trener podejścia uważności oraz współczucia. Psycholog, psychoterapeuta (szkolenie psychoterapeutyczne w nurcie integracyjnym w Manchester Institute for Psychotherapy, Manchester, Wlk. Brytania, u Richarda Erskine'a, PhD z Institute for IntegrativePsychotherapy, Nowy Jork, USA), założyciel i dyrektor The Mind Institute (www.mindinstitute. com.pl), trener podejścia uważności (mindfulness) oraz współczucia (compassion). Jedna z założycielek Polskiego Towarzystwa Mindfulness. Przeprowadziła ponad 40 edycji 8-tyg. Treningu Uważności w Warszawie, Poznaniu, Szczecinie, Toruniu, Gdańsku, Nottingham oraz Derby. Przez kilka lat pracowała w Szpitalu MSW w Otwocku na Oddziale Leczenia Zaburzeń Nerwicowych, gdzie prowadziła terapię indywidualną, grupową, warsztaty na temat złości. Superwizowała się u Marii Marquardt (Katowicki Instytut Psychoterapii) oraz Christophera Germera, PhD (Harvard Medical School). Obecnie prowadzi program (Compassion for Cancer – CforC) wsparcia dla pacjentów onkologicznych w oparciu o podejście współczucia (Compassion-FocusedTherapy – CFT) w ramach doktoratu na University of Derby.
Medytacja jest jednym z narzędzi wykorzystywanych we współczesnych, świeckich programach terapeutycznych (jako prewencyjne czy terapeutyczne narzędzie polepszania lub przywracania zdrowia), zwłaszcza tych, które bezpośrednio odnoszą się do podejść kontemplacyjnych (uważności, współczucia). W związku z tym warto zaznajomić się z efektami, które może ona powodować, w tym także odnosząc się do ewentualnych skutków niepożądanych czy też zagrożeń – zarówno w kontekście swojej własnej praktyki, jak i wykorzystywania praktyk (technik) medytacyjnych z innymi osobami.
Psychoterapia się zmienia i powinna się zmieniać. Istniejące już szkoły terapii włączają nowe metody i idee do swojego repertuaru (np. w ramach tzw. trzeciej fali terapii poznawczo-behawioralnej). Ciekawą propozycją wydaje się podejście kontemplacyjne: uważność i współczucie, zastosowane w terapiach grupowych, jak też indywidualnych.
Współczucie i powiązany z nim altruizm od dawna są tematami, którymi interesuje się filozofia i nauka. Odgrywają centralną rolę w tym, żeby społeczeństwa osiągały sukces. Ten rodzaj sukcesu może być rozumiany jako fizyczny i psychologiczny dobrostan, umiejętność kooperacji, wspierania siebie nawzajem, pomoc słabszym. Badania potwierdzają, że medytacja współczucia stanowi praktykę, dzięki której rozwijamy w sobie umiejętność wyrażania współczucia.
„Współczucie to doświadczenie (oraz uczucie) silnej intencji wspierania danej osoby i pomocy jej w uświadomieniu sobie, że przekonanie dotyczące naszej odrębności od reszty świata jest źródłem wszelkiego rodzaju cierpienia. Doświadczenie współczucia zawiera w sobie element inteligencji – nie jest obojętne. Pozwala osobie, która doświadcza współczucia, na bycie świadomą kontekstu sytuacji, w której się znajduje, oraz na umiejętny dobór odpowiedniego rejonu cierpienia, którym potrzebuje się zająć”.
– Julia E. Wahl (2017)