Okazuje się, że czym bliższe relacje z wnukami mają seniorzy, tym mniej przejawiają symptomów depresji. Zażyłe, satysfakcjonujące oraz dające poczucie bycia akceptowanym i lubianym związki międzypokoleniowe ujemnie korelują z subiektywną oceną objawów depresji u ludzi starszych.
Czy jakość relacji z wnukami oddziałuje na samopoczucie seniorów? Optymizm, bliskie relacje z wnukami i pozytywna ocena zdrowia to czynniki współwystępujące w grupie osób starzejących się.
To tylko niektóre z problemów, jakie dotykają współczesnych seniorów. Dowodzi to braku przystosowania wielu osób w wieku podeszłym do okresu starości. Istotne jest zatem przyjrzenie się czynnikom znaczącym dla jakości ich życia. Wśród wielu elementów warunkujących satysfakcję z życia w okresie starości, takich jak kondycja zdrowotna, aktywność życiowa, poziom wykształcenia, poczucie koherencji, wymienia się również optymizm życiowy oraz rodzinę (Zielińska-Więczkowska, Kędziora-Kornatowska, 2010).
Seniorzy w swojej rodzinie często pełnią rolę opiekunów i wychowawców dla własnych wnuków. Wprowadzają oni najmłodsze pokolenie w system kulturowy. Przekazują mu przekonania światopoglądowe, system wartości oraz normy etyczne. Odnosi się to również do kształtowania osobowości najmłodszej generacji. Udział babci i dziadka w wychowaniu i opiece nad wnukami jest bardzo istotny i niepodważalny. Wynika to z dużej dostępności seniorów dla dzieci. Relacje dziadków z dziećmi i wnukami mają wpływ na rozwój inteligencji emocjonalnej oraz społecznej u dzieci. Korzyści wynikające z relacji międzypokoleniowych dla wnuków są wyraźnie zauważane i długofalowe. Jaki jednak jest wpływ tych relacji na funkcjonowanie osób starszych? Jakie korzyści czerpią seniorzy z relacji ze swoimi wnukami?
Bliskie relacje z wnukami a symptomy depresji
W reakcji na zmie...