Neurobiologiczne podstawy terapii EMDR – odkrywanie mechanizmów działania i rewolucyjnych efektów w leczeniu

Nowości w psychologii

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów terapii EMDR jest jej zdolność do redukcji reakcji na wyzwalacze (trigger), czyli sytuacje lub bodźce, które wywołują negatywne emocje lub objawy związane z negatywnymi wspomnieniami (Oren i Solomon, 2012). Pacjenci, którzy przeszli terapię EMDR, często opowiadają o tym, że wcześniejsze stresujące sytuacje już nie wywołują u nich tak silnych reakcji emocjonalnych jak dawniej (Shapiro, 2014). Zamiast tego są w stanie podejść do tych sytuacji z większą pewnością siebie i spokojem.

Jako psycholog i terapeuta mam okazję pracować z wieloma pacjentami, którzy wykazują ogromną świadomość mechanizmów działających w ich umyśle i emocjach. Mimo posiadanej wiedzy na temat stresujących sytuacji wielu z nich wciąż doświadczało powtarzających się reakcji, których nie mogli skutecznie kontrolować. To zjawisko skłoniło mnie do poszukiwania skutecznych metod terapeutycznych, które nie tylko pomagałyby radzić sobie z natężeniem stresu, ale przede wszystkim redukowałyby nieadekwatne reakcje na wyzwalacze, aby uczucia, takie jak: lęk, napięcie czy poczucie odrzucenia, były współmierne do sytuacji. Moim celem było nie tylko zarządzanie objawami, ale także zmiana postrzegania przyczyn, które je wywołały.


EMDR w praktyce

W trakcie moich poszukiwań natrafiłam na terapię EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing), która okazała się rewelacyjną metodą w redukcji reakcji na wyzwalacze oraz we wspieraniu pozytywnych uczuć związanych z przyszłością. Terapia EMDR działa na głębokim poziomie neurobiologicznym, angażując naturalne mechanizmy adaptacyjnego przetwarzania informacji w mózgu (Pagani i in., 2017).

Poprzez zastosowanie stymulacji bilateralnej, typowej dla EMDR, terapia ta umożliwia pacjentom przetworzenie negatywnych wspomnień w sposób zdecydowanie bardziej adaptacyjny (Pagani i in., 2012).
W trakcie terapii EMDR pacjenci nie tylko przetwarzają negatywne doświadczenia z przeszłości, ale także uczą się nowych sposobów reagowania na sytuacje wywołujące napięcie. Ta terapia umożliwia im budowanie indywidualnych mechanizmów, które są pomocne w radzeniu sobie z trudnościami, co prowadzi do trwałej poprawy ich stanu psychicznego i emocjonalnego.

Terapia EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) od dawna wzbudza zainteresowanie w dziedzinie psychologii i psychoterapii jako skuteczna metoda leczenia różnych zaburzeń psychicznych, szczególnie PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder). W ostatnich latach dzięki postępom w neurobiologii i technikach neuroobrazowania coraz więcej światła pada na neurobiologiczne podstawy terapii EMDR, jej wpływ na funkcjonowanie mózgu oraz zastosowanie w wielu zaburzeniach psychicznych (Acarturk i in., 2016; Arabia, Manca i Solomon, 2011; Shapiro i Laub, 2015). Podczas gdy tradycyjne podejścia terapeutyczne często koncentrują się na modyfikacji myśli i zachowań, terapia EMDR wyróżnia się...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.

Przypisy