Jesteśmy świadkami rewolucji w zakresie sztucznej inteligencji, nanotechnologii, medycyny czy farmakologii. Zewsząd docierają do nas niewiarygodne informacje, jak ta, którą ogłosili w styczniu 2017 roku badacze z Sal Institute, którzy wyhodowali embrion świni zawierający ludzkie komórki. Jesteśmy świadkami rozwoju transplantologii na niewyobrażalnie skomplikowanym poziomie, na naszych oczach rozgrywa się rewolucja technologiczna, która niesie ze sobą obietnicę na dłuższe i lepsze życie. Jednym z przykładów, który obrazował te przemiany, był udział w 2012 roku Oskara Pistoriusa w igrzyskach w Londynie. Pistorius poruszał się na dwóch protezach zamiast nóg z zauważalną łatwością, ustanawiając tym samym nową jakość postrzegania możliwości medycyny. Tak szybki rozwój technologii cyborgowej może być jednym z dowodów na to, że tym, co napędza współczesnego człowieka, jest postęp.
W powszechnym użytku są sztuczne zęby, stawy czy operacje z użyciem lasera. Sytuacja wygląda jednak bardziej zróżnicowanie w przypadku innych zabiegów z obszaru transplantologii. Zgodnie z obserwacjami psychologów pracujących z osobami po przeszczepie, pacjenci ci skupiają swoją uwagę na trywialnych rozmowach o pogodzie, jakby instynkt przetrwania wygłuszył chwilowo ich wewnętrzny dialog. Nie mam jednak wątpliwości co do tego, że rozwój nowych technologii zmusza nas do zadawania sobie odwiecznych pytań o człowieczeństwo, sens życia, nierówności społeczne, śmierć i etykę. Nie dziwią zatem wyniki badań ukazujące pozytywny wpływ wysokiego poczucia koherencji na jakość rekonwalescencji pacjentów po przeszczepie ani intensywny rozwój transhumanimu. Przyszedł czas, w którym możliwości, jakie daje transplantologia, mają bezpośredni wpływ na jakość życia naszych klientów. Szczególnie tych, których sytuacja zdrowotna implikuje poszukiwanie nowoczesnych metod leczenia. Niejednokrotnie przecież pacjenci gabinetów psychoterapeutycznych trafiają do nas nie tylko z problemami psychologicznymi, ale również w określonym stanie zdrowotnym. Często związek pomiędzy ich problemami natury psychologicznej oraz cielesnej ma charakter wzajemnego sprzężenia i praca terapeutyczna w takiej sytuacji wymaga koncentracji nad jednym i drugim.
Ciało na kozetce – cielesność w procesie terapeutycznym
W psychoterapii nie da się pominąć ciała, bowiem to właśnie holistyczne ujęcie człowieka pozwala w zindywidualizowany i skuteczny sposób nieść mu pomoc. Ciało w psychoterapii zajmuje szczególne miejsce i wymaga wyjątkowej tr...
