W związku z powyższym zdarza się, iż klienci mają spory problem ze znalezieniem psychoterapeutów poza ośrodkami specjalizującymi się w tego typu zaburzeniach oraz szpitalami. Na gruncie terapii poznawczo-behawioralnej istnieje protokół Ch. Fairburna – przeznaczony do pracy z zaburzeniami odżywiania, w tym także z anoreksją i bulimią. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie założeń terapii zaburzeń odżywiania według Fairburna z uwzględnieniem specyfiki wyżej wymienionych zaburzeń.
Ponieważ anoreksja i bulimia są szczegółowo opisane w wielu publikacjach, w niniejszym opracowaniu przedstawione zostaną tylko kryteria ich rozpoznawania według klasyfikacji ICD-10 oraz DSM-5. Dalsza część artykułu ma w zamierzeniu dotyczyć wspominanego już protokołu do pracy z takimi właśnie zaburzeniami.
Tabela 1. Jadłowstręt psychiczny (anoreksja nervosa) – kryteria rozpoznawania
KRYTERIA WG ICD-10 |
KRYTERIA WG DSM-5 |
- Zmniejszenie masy ciała (albo brak przyrostu – u dzieci) prowadzące do osiągnięcia m.c. 15% poniżej prawidłowej lub oczekiwanej dla wieku albo BMI równe lub mniejsze od 17,5.
- Zachowania mające na celu zmniejszenie masy ciała: unikanie „tuczącego” pożywienia, prowokowanie wymiotów, przeczyszczania, wyczerpujące ćwiczenia fizyczne, stosowanie leków zmniejszających łaknienie albo moczopędnych.
- Obawa przed przytyciem i zaburzony obraz własnego ciała.
- Zaburzenia hormonalne manifestujące się u kobiet zanikiem miesiączki, a u mężczyzn utratą zainteresowań seksualnych i potencji.
- Zaburzenie nie spełnia kryteriów rozpoznania bulimii psychicznej
|
- Ograniczenia poboru energii względem zapotrzebowania prowadzące do znacząco niskiej masy ciała w kontekście wieku, płci, zdrowia fizycznego. Znacznie mniejsza masa jest zdefiniowana jako masa, która jest mniejsza niż minimalna normalna.
- Intensywny lęk przed przyrostem masy ciała i przytyciem lub uporczywe zachowania, które kolidują z przyrostem masy ciała, nawet gdy masa ciała jest znacząco niska.
- Zakłócenie sposobu...
|