Terapia poznawczo-behawioralna oparta na konceptualizacji przypadku to empiryczne, oparte na testowaniu hipotez podejście do leczenia – terapeuta i klient współpracują ze sobą, by opisać, a później wyjaśnić mechanizmy zgłoszonych do terapii problemów. Proces ten obejmuje trzy kluczowe elementy: ocenę, sformułowanie przypadku i interwencję. Informacje uzyskane podczas oceny służą do opracowania sformułowania będącego hipotezą dotyczącą przyczyn i mechanizmów problemów klienta, wykorzystywaną jako podstawa interwencji. W miarę postępu leczenia terapeuta powraca do fazy oceny, monitorując proces i postępy terapii oraz wykorzystując nowe dane do aktualizacji sformułowania i planu leczenia w razie potrzeby (Kuyken i wsp., 2024; Persons, Tompkins, 2022). Proces tworzenia konceptualizacji przypadku składa się z szeregu kroków, których ilustracją jest poniższe studium przypadku.
Autor: Katarzyna Białek
Psycholog, psychoterapeuta oraz superwizor – dydaktyk psychoterapii poznawczo-behawioralnej, specjalista psychoterapii dzieci i młodzieży. Pracuje z dziećmi i młodzieżą (oraz z ich rodzicami), a także z dorosłymi z szerokim spektrum problemów emocjonalnych, społecznych i edukacyjnych, w tym z osobami z zaburzeniami neurorozwojowymi. Prowadzi terapię indywidualną i grupową, szkolenia dla profesjonalistów, superwizje dla terapeutów oraz studentów szkół psychoterapii.