Zaburzenia funkcji poznawczych we wczesnym rozpoznawaniu zespołów otępiennych

Diagnoza

Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia otępienie stanowi zespół objawów wywołanych chorobą mózgu, która klinicznie charakteryzuje się licznymi zaburzeniami wyższych funkcji korowych, takich jak pamięć, myślenie, orientacja, rozumowanie, liczenie, zdolności do uczenia się, język, którym często towarzyszą zaburzenia emocjonalne, zachowania i motywacyjne (WHO, 2000: 51).

Objawy otępienia ilustrują zależności pomiędzy biologią, psychiką i zachowaniem. Obserwacja, analiza oraz diagnostyka stopniowo pojawiających się zaburzeń poznawczych w procesach otępiennych pozwala nie tylko na stworzenie przejrzystych modeli wyjaśniających zależności pomiędzy zachowaniem, procesami psychicznymi, a fizycznym stanem mózgu, ale przede wszystkim na przeprowadzenie trafnej diagnostyki różnicowej pozwalającej na szybkie wdrożenie skutecznej (zwłaszcza na początku choroby) farmakoterapii, jak również na wprowadzenie adekwatnej, dostosowanej do deficytów i potencjałów rehabilitacji poznawczej.

Zaburzenia poznawcze we wczesnej neuropsychologicznej diagnostyce różnicowej otępień

W ciągu ostatnich lat wyróżniono kryteria kliniczne dla różnych otępień, które opierają się na fundamentalnej zasadzie, iż otępienia powinny być określane poprzez ich szczególny wachlarz zaburzeń poznawczych (DeKosky i in., 2006). Cechy te określają chorobę Alzheimera, otępienie z ciałkami Lewy’ego, otępienia czołowo-skroniowe, otępienia naczyniowe i inne. W wytycznych położono nacisk na wczesną diagnozę różnicową oraz uwzględniono kryteria postępowania.

Choroba Alzheimera (Alzheimer’s Disease – AD)

Choroba Alzheimera stanowi pierwotne zwyrodnienie mózgowia, spowodowane odkładaniem się w mózgu białek o patologicznej strukturze (β-amyloidu, białek tau i innych), które przyczyniają się do zaniku neuronów i ich połączeń (Sobów, 2004). Klinicznie przejawia się narastającymi zaburzeniami pamięci, funkcji wzrokowo-przestrzennych, mowy, orientacji i zachowania. W trakcie procesu chorobowego w badaniach obrazowych można zaobserwować zaniki korowe i hipokampów, z przewagą zaników w płatach skroniowych i ciemieniowych, wraz z postępem choroby również w płatach czołowych oraz poszerzeniem układu komorowego (DeKosky i in., 2006). Do częstych objawów klinicznych otępienia typu Alzheimera, występujących już we wczesnej fazie choroby, zaliczane są zaburzenia pamięci epizodycznej, pamięci świeżej w zakresie kodowania i przechowywania informacji, przy dobrym zakresie pamięci bezpośredniej i długotrw...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI