W pierwszej części artykułu omawiałam możliwy wpływ funkcjonowania emocjonalnego i społecznego na ryzyko nawrotu depresji. Wspomniałam także o Teorii Bazy Społecznej (Social Baseline Theory, SBT). W niniejszym tekście chciałabym opisać bliżej koncepcję i wskazać na jej możliwe implikacje praktyczne.
W poprzednim numerze zwracałam uwagę, że istotnym czynnikiem związanym z ryzykiem nawrotu depresji jest zdolność regulacji emocji. Znacząca większość przypadków owej regulacji dotyczy sytuacji, w których towarzyszą nam inni ludzie, w codzienności badaczy natomiast jedynie nieznaczny odsetek badań realizowanych jest w kontekście społecznym (Campos, Walle i Main, 2011). I choć regulacja emocji może zachodzić na różnych poziomach i w różnych warunkach, nie ulega wątpliwości, że w przypadku ludzi mamy do czynienia z sytuacją, w której najskuteczniejsza regulacja emocji ma miejsce, gdy możemy dzielić emocje z innymi i wykorzystywać obecność innych w celach regulacyjnych.
„What is most personal is most universal.
To, co najbardziej intymne, jest też najbardziej powszechne.”
Carl R. Rogers
Zgodnie z Teorią Bazy Społecznej (Social Baseline Theory, SBT) (Beckes i Coan, 2011) środowiskiem, do którego ludzie szczególnie dobrze się zaadaptowali, jest środowisko społeczne. Jest to jeden z powodów, dla których teoria ta w swojej nazwie odnosi się do terminu „bazy społecznej” – bliskość zasobów związanych ze środowiskiem społecznym jest jednym z podstawowych założeń czynionych przez ludzki mózg.
Zgodnie z koncepcją twórców teorii ludzki mózg jest skon...
