Pellegrini (2009), uznając PSR/TSR (ang. SFA/SFBT) jako przynależną do grup terapii systemowej drugiego rzędu, pisze tak:
„Szkoły terapii systemowej drugiego rzędu zostały zainspirowane myślą postmodernistyczną i konstrukcjonistyczną, w szczególności zasadą, że rzeczywistość, którą terapeuci obserwują, jest subiektywna, a percepcje są kształtowane przez własne teoretyczne uzasadnienie, kulturę i przekonania terapeutów. Język jest postrzegany jako centralny element konstrukcji i utrzymania definicji i percepcji problemów” (tamże, s. 274).
Wymienione podejścia podkreślają subiektywny charakter rzeczywistości tworzonej przez jednostkę oraz proces współkonstruowania znaczeń, jaki ma miejsce podczas spotkań terapeutycznych. Zgodnie z tymi założeniami, upatrują one kluczową rolę w języku, który stanowi podstawowe narzędzie w konstruowaniu i utrzymywaniu skutków postrzegania rzeczywistości (Cierpka, 2023). W ramach tej perspektywy terapeuci podejścia skoncentrowanego na rozwiązaniach, współpracując z klientem, świadomie rezygnują z pozycji eksperta w relacji terapeutycznej, uznając, że to klient jest najlepszym znawcą swoich doświadczeń i życia oraz posiada wszelkie zasoby do określenia swojej dalszej drogi. Zamiast dostarczać gotowych rozwiązań terapeuci popr...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
Dołącz do grona specjalistów, którzy stale pogłębiają swoją wiedzę
Co dwa miesiące otrzymuj sprawdzone narzędzia i artykuły tworzone przez ekspertów-praktyków. Pogłębiaj wiedzę, pracuj sprawniej, pewniej i bądź przygotowany na najbardziej skomplikowane przypadki.
