Mechanizmy cyrkularne w terapii seksuologicznej pary

Pojęcia homeostazy i sprzężenia zwrotnego są ze sobą ściśle powiązane. Homeostaza w początkowym okresie kojarzona była z pozytywnymi zjawiskami – podtrzymywania dobrostanu w relacjach małżeńskich i rodzinnych. Jednak szybko nabrała innego znaczenia. Okazało się, iż osoby zgłaszające się na terapię nie potrafią samodzielnie przerwać długotrwałych interakcji wywołujących wzajemne zranienia i prowadzące do eskalacji konfliktu. W konfliktach tych pierwotna przyczyna często ulega zapomnieniu, a eskalacja emocji prowadzi do coraz silniejszych zranień. W znacznej mierze mechanizmami podtrzymania konfliktu są cykle sprzężenia zwrotnego.
Sprzężenia zwrotne (mechanizmy cyrkularne) nie tylko utrzymują konflikty partnerskie, ale również wpływają na nasilenie lub podtrzymanie objawów zaburzenia.
W myśleniu linearnym przyczyna (A) generuje określony efekt (B): silny lęk wpływa na jakość reakcji genitalnej (erekcję czy lubrykację); brak bliskości emocjonalnej wpłynie na niechęć do podejmowania kontaktów seksualnych. W myśleniu cyrkularnym skutek problemu (B) wpływa zwrotnie na przyczynę (A) 
i może prowadzić do wzmocnienia oraz utrwalenia problemu, przykładowo: partner czuje się odrzucony i nie okazuje bliskości emocjonalnej, jednocześnie dąży do kontaktów genitalnych, a partnerka czuje się wykorzystywana i nie odpowiada na potrzeby seksualne partnera (u partnera nasila się poczucie odrzucenia, u partnerki narasta frustracja z powodu braku bliskości emocjonalnej).
Po wielu latach podtrzymywania takiego mechanizmu trudno jest zidentyfikować pierwotną przyczynę. Nasila się gniew partnera i podejrzenia np. o zdradę przy jednoczesnym nasileniu lęku przed partnerem i wypieranej potrzebie bliskości. Po kilku latach para trafia do specjalisty, zastanawiając się nad rozstaniem.