W zakresie ciężkich zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia i zaburzenie afektywne dwubiegunowe, nie ma istotnych różnic w częstości ich występowania wśród kobiet i mężczyzn. Istnieją natomiast różnice w wieku wystąpienia pierwszych objawów schizofrenii. U mężczyzn zachorowanie występuje wcześniej, często przed zakończeniem edukacji, i przeważnie przed wejściem w trwały związek. Jest to jeden z powodów, który tłumaczy gorsze funkcjonowanie zawodowe i relacje społeczne chorych na schizofrenię mężczyzn w porównaniu z kobietami. Wiązano to także z większym nasileniem objawów schizofrenii u mężczyzn. Dostępne są jednak publikacje wskazujące, że mimo późniejszego początku, częstość i nasilenie objawów pozytywnych schizofrenii jest wyższe wśród kobiet niż u mężczyzn. Podobnie w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej kobiety są bardziej narażone na ciężkie nasilenie objawów oraz niekorzystny przebieg zaburzenia, np. przebieg z szybką zmianą faz. Obserwacje te są prawdziwe, ale tylko w sytuacji braku stosowania substancji psychoaktywnych przez chore osoby, co z kolei jest znacznie częstsze u mężczyzn niż u kobiet i nierzadko tłumaczy ciężki przebieg chorób psychicznych u osób płci męskiej.
Istotne różnice pomiędzy płciami są jednak obecne w wielu aspektach dotyczących najczęstszych zaburzeń zdrowia psychicznego – depresji, lęku i bezsenności. Dotyczą one nie tylko wskaźników rozpowszechnienia tych zaburzeń, ale też metod ich diagnozowania i leczenia.
Jednym z najważniejszych aspektów różnic międzypłciowych w zakresie zaburzeń psychicznych są wzorce poszukiwania pomocy. Kobiety są bardziej skłonne zgłaszać problem i informować o swoich trudnościach lekarzy pierwszego kontaktu. Mężczyźni natomiast częściej sięgają po konsultacje u specjalistyi opiekę szpitalną, ale znacznie później po wystąpieniu pierwszych objawów niż kobiety.
Oblicze depresji u kobiet
Depresja częściej występuje...
