Analiza łańcuchowa – podstawowe narzędzie terapeuty DBT w pracy nad zmianą

Narzędziownia

Wersja audio dostępna tylko dla prenumeratorów

Kup teraz

Samookaleczenia, podejmowanie prób samobójczych, wchodzenie w silne konflikty, nadużywanie substancji psychoaktywnych czy nasilone unikanie to częste zachowania problemowe, z którymi zmagają się pacjenci terapii DBT. Od skuteczności terapii w zmianie tych wzorców funkcjonowania zależy zatem nie tylko zdrowie, ale często też życie pacjentów. Podstawowym narzędziem terapeuty DBT, które ma tę zmianę wprowadzać, 
jest analiza łańcuchowa.

Analiza łańcuchowa służy zarówno terapeucie, jak i pacjentowi do zrozumienia, w jaki sposób doszło do zachowania problemowego oraz co sprawia, że to zachowanie występuje ponownie, mimo silnych negatywnych konsekwencji. Cytując jedno z założeń leżących u podstaw treningu umiejętności DBT: „Ustalenie i zmiana przyczyn zachowania jest skuteczniejszym środkiem do zmiany niż osądzanie i obwinianie” (Linehan, 2016).

Terapeuci DBT kochają metafory. Dobrą ilustracją tego, czym jest analiza łańcuchowa, może być opowieść o wnuczce, która pierwszy raz w życiu upiekła biszkopt. Ciasto niestety nie wyrosło. Wnuczka przychodzi do swojej babci i pyta, dlaczego tak się stało.
– Opowiedz mi kochanie, co po kolei zrobiłaś?
– No jak to co? Zmieszałam mąkę, jajka, wszystko tak, jak było w przepisie. A potem upiekłam, wyciągam – a tu smutny płaski zakalec. 
– Czekaj czekaj, po kolei. Od czego zaczęłaś?
– No wyjęłam jajka z lodówki.
– Aha, czyli jajka były zimne, nie w temperaturze pokojowej? Rozumiem. Co było dalej?
– Przepłukałam miskę i pałeczki od miksera, wlałam białka i zaczęłam ubijać.
– Czyli miska i pałeczki był mokre, tak?
– No tak.
– Ok. I co było dalej?
– Potem ubijałam białka, a potem dodałam cukier.
– A białka były sztywne czy płynne, jak zaczęłaś dodawać cukier?
– Zaczęłam dodawać?! Nie, no ja po prostu wsypałam całą szklankę. Białka były jeszcze trochę płynne…

Analiza łańcuchowa to ustalenie w życzliwej i pełnej zaciekawienia atmosferze sekwencji zdarzeń – krok po kroku, „klatka po klatce” co się wydarzyło, zanim doszło do zachowania problemowego. Zazwyczaj pacjenci (i w ogóle wszyscy ludzie) opowiadają o trudnych sytuacjach z pominięciem wielu szczegółów, skupiając się na tym, co zwróciło ich uwagę i wywołało emocje. Analiza łańcuchowa jest przeciwieństwem takiej swobodnej, narracyjnej opowieści. To przyjrzenie się z dokładnością i bezstronnością badacza wszystkim składnikom zdarzenia, w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: „Jak doszło do tego, że otrzymaliśmy rezultat w postaci tego konkretnego zachowania”. Innymi słowy, jak wyglądał łańcuch wydarzeń, zachowań, emocji, myśli i impulsów poprzedzających problemowe zachowanie.

 W przytoczonej metaforze babcia wspiera wnuczkę oraz dzieli się swoim doświadczeniem (jajka nie po...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.

Przypisy