Warto dokonać analizy sytuacji, gdy w obliczu osiągniętego sukcesu klientka powraca do wyuczonych zachowań. U podłoża tych zachowań bardzo często leżą problemy natury psychologicznej. Mogą one dotyczyć między innymi [2]:
- obrazu własnego ciała – spostrzegania jego rozmiarów oraz atrakcyjności,
- destruktywnych przekonań na temat siebie, innych ludzi, przyszłości,
- doświadczeń związanych z odchudzaniem i jedzeniem,
- negatywnych emocji oraz zaburzeń emocjonalnych,
- niekorzystnych zachowań związanych między innymi z utratą kontroli, niewłaściwym radzeniem sobie ze stresem, w relacjach.
Model biopsychospołeczny
Biopsychospołeczny model zdrowia opiera się na założeniu, że człowiek funkcjonuje w kilku równorzędnych obszarach: biologicznym, psychologicznym, duchowym oraz interpersonalnym [3]. Obszary te pozostają ze sobą w ciągłym kontakcie i oddziałują na siebie na zasadzie wzajemności. Rozpatrując problemy z otyłością czy zaburzoną relacją z jedzeniem, jesteśmy zobowiązani jako specjaliści przyjrzeć się funkcjonowaniu klientki w każdym z tych obszarów, aby znaleźć źródło obniżonej motywacji do zmiany, obniżonego poziomu własnej skuteczności, powstania negatywnych przekonań dotyczących zmiany i podjąć odpowiednie interwencje w celu ich modyfikacji. Cel leczenia otyłości powinien być szerszy niż tylko redukcja nadmiernej masy ciała. Kiedy jest nim wyłącznie utrata określonej liczby kilogramów, klientka mobilizuje swoje siły i koncentruje się na zadaniu, jednak często realizuje je, nie zważając na koszty zdrowotne, psychologiczne, finansowe czy czasowe.
Im większe koszty ponosi, tym szybciej będzie chciała zakończyć zadanie i powrócić do poprzednich nawyków. Konstruktywnie sformułowany cel leczenia otyłej klien...