W pracy psychologa lub psychoterapeuty niejednokrotnie słyszymy o uczuciu wewnętrznego rozdarcia. W moim gabinecie, jeszcze zanim przedstawię sposób, w jaki pracuję, od czasu do czasu słyszę osoby, które mówią o częściach siebie – „Jedna część mnie chce zmienić pracę, a druga część mnie tak bardzo chce pozostać w obecnej”. Niektórzy słyszą różne głosy w swojej wyobraźni (np. nieprzyjemne uwagi Wewnętrznego Krytyka, który próbuje podciąć nam skrzydła). Czasami klienci opowiadają o wewnętrznych konfliktach, które utrudniają podjęcie ważnych, życiowych decyzji.
Jeśli w swoim gabinecie słyszysz o podobnych dylematach, myślenie w kategoriach „części osobowości” dość szybko stanie się dla Ciebie naturalne. W dużym skrócie, subosobowość jest tymczasowym trybem osobowości, który przejmuje kontrolę w naszym mentalnym „centrum dowodzenia” w celu poradzenia sobie w określonej sytuacji i zaspokojenia konkretnej potrzeby. Co ciekawe, teoria „wielorakiego umysłu”, która zakłada, że nasz umysł składa się z części, jest z nami już od dobrych kilkudziesięciu lat. Dzisiaj przeżywa swój renesans i jest wykorzystywana zarówno w tradycyjnych, jak i bardziej nowoczesnych formach terapii.
Wprowadzenie
Według Johna Rowana, autora książki Discover Your Subpersonalities, istnieje ponad dwadzieścia synonimów pojęcia subosobowości, takich jak podosobowości, stany ego, głosy, wzorce energetyczne, podsystemy Ja, subtożsamości, stany tożsamości, drugie osobowości, głębsze potencjały itp. Do najbardziej znanych modeli terapii, w której praca z częściami jest nieodłączną częścią procesu terapeutycznego, należą: terapia Gestalt, Analiza Transakcyjna, Voice Dialogue, terapia schematów (gałąź terapii behawioralno-poznawczej) czy Focusing.
W tym artykule poznasz jedną z nowszych metod psychoterapii opierających się na dialogach z częściami naszej osobowości. To Terapia Systemu Wewnętrznej Rodziny (Internal Family Systems Therapy, w skrócie IFS), stworzona przez Richarda Schwartza, ma już ponad trzydzieści lat. Zakłada, że w każdym z nas żyje unikalna, wewnętrzna rodzina tzw. subosobowości.
I nie mówimy tutaj o zaburzeniach związanych z rozszczepieniem osobowości, które regularnie goszczą w produkcjach Hollywood, w filmach o rozdwojeniu jaźni czy schizofrenii. Mówimy o całkowicie zdrowym i naturalnym stanie naszego umysłu, który wbrew temu, jak to...
