Terapia DBT – uważność, ekspozycja, modyfikacja poznawcza i regulacja emocji w pracy z klientem z zaburzeniami osobowości z pogranicza

Metody terapii

W obecnych czasach do gabinetów terapeutycznych coraz częściej zgłaszają się klienci z zaburzeniami osobowości z pogranicza. Zaburzenie osobowości z pogranicza związane jest z: trudnościami w kontrolowaniu emocji oraz zachowań, trudnościami w obszarze kontaktów społecznych, odczuwanym lękiem przed odrzuceniem, podejmowaniem ryzykownych zachowań, a także ryzykiem prób samobójczych. Tradycyjne metody pracy terapeutycznej często okazują się niewystarczające w przypadku tej grupy klientów.

W artykule zaprezentowane zostaną wybrane elementy terapii dialektyczno-behawioralnej. Terapia DBT jest szeroko zakrojoną terapią poznawczo-behawioralną, opracowaną z myślą głównie o osobach z tendencjami samobójczymi oraz rozpoznaniem osobowości z pogranicza. Ogólnym celem terapii DBT jest pomoc klientowi w dokonaniu zmiany wzorców behawioralnych, emocjonalnych, poznawczych oraz interpersonalnych.

Uważność

Praktyka uważności rozumiana jest w terapii DBT jako intencjonalny proces obserwowania i opisywania rzeczywistości, a także uczestniczenie w tej rzeczywistości w sposób nieoceniający.

W terapii DBT wyróżniamy następujące podstawowe umiejętności związane z uważnością:

  • „Mądry umysł”.
  • Umiejętności „Co” (co robimy, kiedy praktykujemy uważność): obserwowanie, opisywanie i uczestniczenie.
  • Umiejętności „Jak” (jak praktykujemy uważność): w sposób nieosądzający, skutecznie skupiając się na jednej rzeczy.
     

Przykłady ćwiczenia „Mądrego umysłu” według Marshy M. Linehan

Przed wprowadzeniem ćwiczeń edukujemy klienta, czym jest „mądry umysł”. Możemy posłużyć się w tym celu odniesieniem do „wewnętrznej mądrości”. Poniżej znajduje się tabela, w której dokonano porównania mądrego umysłu z umysłem racjonalnym oraz emocjonalnym. Tabela ta może być stosowana na etapie psychoedukacji oraz podczas terapii odnosząc się do stanów umysłu w danej sytuacji.

Obserwowanie – przykłady ćwiczeń

Wprowadzając obserwowanie, na początku możemy posłużyć się krótkimi, prostymi komunikatami, np.:

  • Nasłuchuj dźwięków.
  • Śledź swój wdech i wydech.
  • Obserwuj w umyśle pierwszą myśl, jaka przyjdzie Ci do głowy.
  • Połóż dłoń na swojej drugiej dłoni i obserwuj to doznanie.
     

Możemy także wskazać ćwiczenia, które klient będzie mógł wykonywać pomiędzy sesjami. Staramy się tak dobrać ćwiczenia, żeby angażowały wszystkie zmysły, np.:

  • Podczas spaceru obserwuj ruch liści na drzewie poruszanych przez wiatr.
  • Obserwuj chmury na niebie.
  • Zatrzymaj się, usiądź na ławce w parku i obserwuj to, co się dzieje.
  • Obserwuj dźwięki podczas słuchania swojej ulubionej muzyki. Obserwuj każdy dźwięk, każdą pauzę.
  • Podczas jedzenia zwróć uwagę na aromat potraw, a podczas gotowania na aromat przypraw.
  • Spożyj część posiłku bardzo powoli, zwracając uwagę na smak każdego kęsa.
  • Gdy masz ochotę zrobić coś pod wpływem impulsu, obserwuj impulsy do unikania lub zrobienia czegoś.
  • Kiedy głaszczesz swojego kota lub psa, zwróć uwagę na wrażenia na skórze.
     

Opisywanie – przykłady ćwiczeń

Ćwiczenie 1
Na początku warto wprowadzić krótkie ćwiczenia, np.:

  • Zaobserwuj i opisz pierwszą myśl, jaka przyszła Ci do głowy.
  • Obserwuj i opisz wybrany przez Ciebie przedmiot na stoliku.
  • Obserwuj dźwięki w tym pomieszczeniu i opisz je.
     

Ćwiczenie 2
Poza sesjami warto zachęcić do rozwijania umiejętności opisywania...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.

Przypisy