Wpływ emocji na choroby somatyczne
Silne emocje mogą powodować zmiany w czynnościach układu immunologicznego i endokrynnego. Franz Alexander, uważany za prekursora psychosomatyki, opracował listę siedmiu podstawowych chorób psychosomatycznych, wśród których znalazły się choroby dermatologiczne i choroby układu oddechowego. Alexander uważał, że objawy somatyczne są fizjologicznymi wskaźnikami towarzyszącymi stanom emocjonalnym i pojawiają się na skutek braku rozładowania emocjonalnego. Konflikty emocjonalne mogą powodować różnorodne reakcje układu współczulnego i przywspółczulnego, które prowadzą do patologicznych zmian w organizmie człowieka (Laskowska, 2018).
Choroby skóry i układu oddechowego uznaje się za wypadkową działania różnych czynników, w tym negatywnych emocji. Według profesor Katarzyny Schier (2009) zaburzenia psychosomatyczne są pomostem między ciałem a psychiką.
Jedną z chorób szczególnie stresujących (ze względu na swoją widoczność) jest łuszczyca. Choroba ta może wpływać na jakość życia oraz powodować wzrost napięcia psychicznego. Chorzy borykają się z niskim poczuciem wartości, uczuciem odrzucenia, są wykluczani z życia społecznego. Wykluczenie może dotyczyć dzieci w przedszkolu, szkole, na podwórku. Przyczynami takiego stanu rzeczy są nieestetyczny wygląd zmian łuszczycowych, a także nieświadomość społeczna. W dalszym ciągu wielu ludzi uważa, że łuszczyca jest chorobą zakaźną. U osób mających predyspozycje genetyczne objawy choroby mogą rozwijać się w wyniku działania bodźca środowiskowego. Takim bodźcem może być infekcja, ale także uraz psychiczny lub stres. U dzieci w wieku szkolnym stres jest częstym zjawiskiem. Nierzadko stresorem jest sytuacja domowa dziecka.
Łuszczyca jest tylko jednym z przykładów, jaki może mieć związek psychiki z ciałem. Poza nią wymieniane są choroby układu oddechowego, w tym a...
