Celem artykułu jest przedstawienie założeń terapii poznawczo-behawioralnej oraz możliwości wykorzystania jej metod w pracy z osobami z zaburzeniami odżywiania.
Różne modele teoretyczne dotyczące etiologii zaburzeń odżywiania znajdują swoje praktyczne odniesienie. Psychoanalityczny model zaburzeń odżywiania pokazuje jak można rozumieć doświadczenia pacjenta. Dużą wagę przywiązuje do dwóch aspektów: (a) znaczenia przypisywanego objawom pacjenta, a także tego, jaką funkcję one pełnią oraz (b) roli okresu niemowlęctwa i późniejszych doświadczeń w kształtowaniu osobowości (Ogden, 2011). Ów model jest podstawą terapii psychoanalitycznej. Systemowy model zaburzeń odżywiania podkreśla, że zaburzenia odżywiania osadzone są w rodzinie, tzn. rozwijają się w wyniku relacji rodzinnych, ale także stają się elementem tych relacji. Ten model wykorzystywany jest w terapii rodzinnej (systemowej). Wyniki badań wskazują, że w przypadku leczenia jadłowstrętu psychicznego terapia rodzinna jest najbardziej skuteczną formą pomocy. Celem terapii jest zmiana systemu, jego struktury: sposobu komunikowania się, wzajemnych stosunków, relacji i granic między poszczególnymi członkami rodziny.
...
