W praktyce trudno przyporządkować objawy pacjentki do konkretnej jednostki, ponieważ odczucia kobiety zmieniają się naprzemiennie na przestrzeni czasu. Jednak bez względu na to, jak sklasyfikujemy objawy kobiety, podstawą pracy fizjoterapeuty jest niesienie pomocy i ulżenie w bólu miednicy mniejszej. Warto uzupełnić terapię o współpracę z psychologiem, seksuologiem, psychiatrą, dietetykiem czy trenerem.
Przyczyny wystąpienia problemu
Rozpoczęciem każdego spotkania z pacjentem jest obszerny wywiad. Chociaż praca fizjoterapeuty opiera się głównie na pracy manualnej, w przypadku tej grupy pacjentek rozmowa jest niezwykle ważna (zwłaszcza ta pierwsza, ponieważ od niej zależy, czy pacjentka nam zaufa, czy nie). Podczas wywiadu pacjentka opowiada o swoich dolegliwościach, trybie życia, rodzaju pracy, sposobie odżywiania, przebytych/obecnych chorobach, operacjach itp. W pierwszej kolejności ważne jest, aby ustalić pierwotną przyczynę dolegliwości. Czy mają na to wpływ obecne warunki, środowisko, tryb życia, czy są to głęboko zakorzenione traumy z dzieciństwa, wykorzystania seksualne, zaburzenia psychiczne. Czym więcej mamy na ten temat wątpliwości, tym szybciej powinniśmy skierować pacjentkę do psychologa, seksuologa czy psychiatry. Pacjentki zwykle, gdy tylko nam zaufają, chętnie słuchają rad i wskazówek. Pamiętajmy, aby polecana przez nas osoba była obeznana z tematem, nie wszyscy terapeuci są przeszkoleni do pracy z tego typu dolegliwościami.
Ponadto niezwykle ważne, aby zwrócić uwagę na poziom stresu towarzyszący kobiecie w ciągu dnia oraz sposobu radzenia sobie z jego rozładowaniem. O ile coraz częściej jesteśmy świadomi wysokiej dawki adrenaliny w naszym życiu, o tyle rzadko pacjentki dbają i zwracają uwagę na to, aby dbać o relaks, odpoczynek, którego brak może przekładać się na niesatysfakcjonujące życie seksualne. Podczas rozmowy z pacjentką, jeśli jest ona na to gotowa i chce nam o tym opowiedzieć, pytam o...
