Doświadczenia uczestników treningu Family Connections

Studium przypadku

Wersja audio dostępna tylko dla prenumeratorów

Kup teraz

Celem niniejszego szkicu jest prezentacja typowego uczestnika Family Connections i procesu zmiany, jaki zachodzi u tej osoby w trakcie 12 tygodni trwania treningu. Doświadczenia uczestników są zasadniczo podobne, stąd zdecydowano się połączyć ze sobą relacje wielu uczestników, aby stworzyć dwie – może nieistniejące realnie, ale reprezentatywne – „osoby”, które biorą udział w spotkaniach FC, chcąc nauczyć się lepiej radzić sobie z wyzwaniami życia z osobą z BPD. 
 

STUDIUM PRZYPADKU 1

Maria, lat 46, wykształcenie wyższe, matka nastoletniego syna z dysregulacją emocji i diagnozą nieprawidłowo kształtującej się osobowości w kierunku BPD. Inne diagnozy sugerowane przez lekarzy psychiatrów to ChAD, zaburzenia depresyjno-lękowe, zaburzenia zachowania, ADHD, przy czym każde z tych rozpoznań to raczej hipoteza diagnostyczna. Sama Maria zgłasza stany depresyjne, wahania nastroju, spełnia też kryteria zespołu stresu pourazowego, szczególnie w związku z nawracającymi obrazami z wizyt z synem na SOR po jego próbach samobójczych i samouszkodzeniach, wspomnieniami z odwiedzin w kolejnych szpitalach i ośrodkach. Maria czuje się złą matką, chociaż nie wie, co zrobiła źle. Jej dalsza rodzina wyraźnie sugeruje, że syn jest rozpuszczony i zaleca „wprowadzenie dyscypliny”. Maria wie, że dotychczasowe próby kontrolowania i karania syna skutkowały samouszkodzeniami, a kilkakrotnie podjęciem działań samobójczych, jednak nie ufa sobie jako matce i nie wie, jak powinna postępować. Niestety ojciec chłopca nie jest dla niej wsparciem, dużo czasu spędza w pracy, a po powrocie do domu dystansuje się, gra w gry wideo albo ogląda telewizję. Maria widzi, że mąż stara się unikać konfliktów z synem, unikając kontaktu z nim. Unika również rozmowy o nim, dystansując się od decyzji wychowawczych Marii, przez co ta czuje się jeszcze bardziej niezrozumiana i przeciążona. 
Maria jest główną organizatorką leczenia syna. Odkąd miał siedem lat, chodziła z nim do poradni psychologiczno-pedagogicznych, do kolejnych psychiatrów, szukała terapii, ośrodków i oddziałów szpitalnych. Często brała wolne, żeby pilnować bezpieczeństwa syna lub odwiedzać go w szpitalu, a kiedy pracowała, trudno było jej się skupić, bo myślami zawsze była przy tym, „co się dzieje w domu”, stąd jej kariera zawodowa przebiega zdecydowanie poniżej jej możliwości. Od lat cierpi na bezsenność i przyjmuje duże dawki środków uspokajających i nasennych. Czasami myśl o własnej śmierci, a nawet o śmierci dziecka nie wydaje jej się straszna i wtedy Maria zaczyna się naprawdę bać. 
Na Family Connections kieruje ją kolejny terapeuta syna, który w trakcie konsultacji rodzinnej stwierdza, że Maria potrzebuje natychmiast wsparcia i nauczenia się, jak postępować wobec syna, inaczej grozi jej poważne załamanie nerwowe.

STUDIUM PRZYPADKU 2

Andrzej, lat 29, informatyk, aktualnie w związku z kobietą kilka lat od siebie młodszą, u której zdiagno...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.

Przypisy