W listopadowym wydaniu czasopisma Psychologia w Praktyce poruszamy temat psychoterapii Gestalt. Psychoterapia Gestalt traktuje diagnozę nie jako etykietę, lecz narzędzie pomagające zrozumieć cierpienie i dynamikę relacji. Proces diagnostyczny uwzględnia doświadczenie pacjenta, terapeuty oraz kontekst, w którym pojawia się cierpienie, koncentrując się na jakości kontaktu „tu i teraz”. Diagnoza wewnętrzna i zewnętrzna współistnieją, pozwalając zarówno wyczuwać subtelności relacji, jak i porządkować informacje w praktyczne hipotezy terapeutyczne. Równocześnie perspektywy objawu, kontekstu i współtworzenia umożliwiają uchwycenie złożoności doświadczeń oraz wyznaczenie kierunków pracy nad zmianą. Dzięki temu terapia wspiera odzyskiwanie obecności, twórczej spontaniczności i pełnego kontaktu z otoczeniem. Jak diagnoza w Gestalt różni się od klasycznych systemów diagnostycznych? W jaki sposób terapeuta korzysta z perspektyw wewnętrznej i zewnętrznej w pracy z klientem? Zapraszamy do lektury!