W głębi kieszeni kleptomana: Co warto wiedzieć o patologicznych kradzieżach?

Studium przypadku

Z pewnością słyszałeś chociaż raz termin „kleptomania”. Najpewniej w kontekście żartobliwym, gdy ktoś przypadkowo schował do kieszeni Twój długopis, zapalniczkę lub inny drobiazg, który mu na chwilę pożyczyłeś. To najzupełniej normalne, odruchowe zachowanie. Kleptomania nie jest jednak żartem, nie jest czymś przypadkowym. To bardzo poważny problem, z którego warto zdawać sobie sprawę. Poznaj ten temat bliżej i dowiedz się, jak możesz pomóc komuś, kto zmaga się z kleptomanią.

Każdemu może zdarzyć się zabrać przypadkowo rzecz, która nie należy do niego – spinacz, ołówek, długopis, zapalniczka czy inne drobiazgi mogą po prostu bezwiednie powędrować do Twojej kieszeni. Nie zastanawiasz się nad tym, a gdy się orientujesz jesteś zdziwiony i czym prędzej oddajesz zgubę. Nikt nie widzi problemu w tego typu zachowaniach, bo przecież każdemu się kiedyś zdarzyło. Jednak w kleptomanii nie ma nic przypadkowego. Kleptomania to złożony problem, w którym osoba chora czuje przymus zabierania rzeczy innym. Sami kleptomani bardzo wstydzą się swojego zachowania i mogą starać się za wszelką cenę ukryć go przed światem, co utrudnia uzyskanie pomocy i jeszcze bardziej pogłębia istotę problemu.

Czym jest kleptomania?

Kleptomania to rzadkie psychiczne zaburzenie. Statystycznie częściej rozwija się u kobiet niż u mężczyzn i pojawia się najczęściej w okresie dojrzewania lub na progu dorosłości. Zdarzyć się jednak może, że rozwija się również u dzieci.

Kleptomania to inaczej patologiczne kradzieże. Kleptoman, czyli osoba dotknięta kleptomanią, czuje przymus kradzieży jakiegoś przedmiotu. Nie może mu się oprzeć, choć wie, że to złe, niewłaściwe i niebezpieczne. Sam akt kradzieży przynosi takiej osobie chwilową ulgę i zmniejsza odczuwane napięcie psychiczne. Niedługo później jednak przychodzi żal, poczucie winy i dojmujący wstyd.

Warto podkreślić, że kleptomani nie kradną dla korzyści materialnych. Rzeczy, które ukradną mogą gromadzić w domu, ale mogą je też wyrzucać czy chcieć oddać osobie okradzionej w jakiś dyskretny sposób. Kleptomani nie wybierają obiektu swojej kradzieży, nie celują w rzeczy wartościowe. Ich łupem może paść długopis, para skarpet, paczka drażetek, zapalniczka czy chustka. Nie chodzi bowiem o to, co kradną, ale o sam fakt kradzieży.

Kleptomani doskonale zdają sobie sprawę z tego, że robią coś niewłaściwego i bardzo się tego wstydzą, ale nie są w stanie oprzeć się impulsowi kradzieży, gdy ten się już pojawi.

Jakie są przyczyny kleptomanii?

Tak naprawdę nadal nie wiadomo jakie są dokładne przyczyny kleptomanii i dlaczego rozwija się ona u części osób. Naukowcy ciągle zajmują się tą kwestią. Wiadomo jednak, że impuls kradzieży może się u kleptomana pojawić wtedy, gdy ten musi zmagać się z trudnościami w życiu. Może być więc reakcją na stres i sposobem na złagodzenie wewnętrznego napięcia. Problemy w szkole, w pracy, w związku, stres związany z nową sytuacją życiową – ślubem, narodzinami dziecka czy koniecznością przeprowadzki – to wszystko może spowodować stres, który sprowokuje kleptomana do kradzieży.

Kleptomania może też współistnieć z innymi problemami natury psychicznej w tym z zaburzeniami odżywiania, zaburzeniami lękowymi czy z zaburzeniami nastroju. Może też wyzwalać się pod wpływem używek – nałogowcy są więc nieco bardziej narażeni na wystąpienie kleptomanii.

Objawy kleptomanii

Kleptoman kradnie i to jest główny objaw kleptomanii. Jednak nie kradnie w sposób zorganizowany, nie kradnie rzeczy cennych czy takie, które są jej potrzebne. Kleptoman zazwyczaj kradnie rzeczy bezwartościowe i zupełnie zbędne, bowiem nie kierują nim pobudki finansowe.

Przed kradzieżą kleptoman odczuwa coraz silniejsze psychiczne napięcie. Sam proces kradzieży rozładowuje je, przynosząc chwilową ulgę i satysfakcję. Kleptoman zawsze działa sam, jego kradzieże to jego prywatne sprawy i nie będzie łączył się w grupy z innymi, by kraść skuteczniej. Po etapie chwilowej satysfakcji przychodzi wstyd i poczucie winy. Pojawia się też lęk przed konsekwencjami i przekonanie, że to wszystko nie jest czymś właściwym i zdrowym.

Te emocje, choć silne, nie są w stanie jednak powstrzymać kleptomana przed kolejnymi kradzieżami. Gdy znowu poczuje impuls do kradzieży, znowu coś ukradnie i cały cykl się powtórzy. Kleptomani nie są w stanie sobie samodzielnie poradzić z problemami, dlatego potrzebują pomocy ze strony specjalistów. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o formach pomocy, zajrzyj tutaj: https://psychoterapiacotam.pl/psychoterapeuta-warszawa/.

Jak walczyć z kleptomanią? Leczenie kleptomanii

Kleptomania to choroba i zasługuje na odpowiednie traktowanie. Kleptomanowi bardzo trudno samodzielnie wyrwać się z zaklętego cyklu kradzieży, dlatego potrzebuje profesjonalnej pomocy. Dobrym pomysłem jest zatem zgłoszenie się do psychologa.

Psycholog jest w stanie ocenić stan pacjenta. Ma on bowiem wiedzę i odpowiednie narzędzia, które pozwolą mu na kompleksowe zrozumienie trudności, z którymi zmaga się osoba dotknięta kleptomanią. W razie potrzeby może zasugerować wizytę u lekarza psychiatry lub zalecić psychoterapię.

W leczeniu kleptomanii to właśnie psychoterapia odgrywa dużą rolę. Psychoterapia bowiem może pomóc osobie dotkniętej kleptomanią zrozumieć skąd bierze się odruch kradzieży, przepracować obecne problemy i nauczyć lepszych, zdrowszych wzorców radzenia sobie z problemami.

Przypisy