Uważność w relacji
Mało prawdopodobne, aby istniał związek lub małżeństwo wolne od stanu konfliktu, napięcia czy okresowego kryzysu. Każda długodystansowa relacja wymaga zrozumienia na poziomie wzajemnych interakcji, podtrzymania oraz stabilizacji więzi i niwelowania napięcia emocjonalnego, które często wynika z uzewnętrznionego odśrodkowego konfliktu i rzutowania go na osobę najbliższą, z którą dzielimy codzienność. Zrozumienie natury tych interakcji oraz sposobu ich odtwarzania pomaga kształtować bardziej satysfakcjonującą relację. Nawet wybór partnera wiąże się po części ze świadomymi, a po części z utajonymi aspektami naszej osobowości oraz różnymi doświadczeniami z przeszłości. Z reguły silna, obustronna więź między partnerami to przejaw zgodności ich nieświadomych wyobrażeń i wzorców interakcji oraz wzajemne uważne dopasowanie w obszarze przejawianych różnic [1, 2].
Charakter relacji partnerskiej lub małżeńskiej zmienia się z biegiem czasu i podlega wpływom szczególnych wydarzeń w cyklu życia. Bliska, konstruktywna relacja pary umożliwia partnerom przepracowanie deficytów i wyciszenie wewnętrznych konfliktów oraz lęków. Problemem jest jednak to, że w relacji tej dochodzi często do stawiania sobie nierealistycznych oczekiwań i prób zmiany drugiej strony w obszarze zadbania o własne potrzeby lub spełnienia ukrytych fantazji. Kluczowe w urealnianiu wzajemnych kontaktów jest uważne komunikowanie się na poziomie werbalnym i niewerbalnym, subtelne dostosowywanie się do swoich potrzeb i aktywne reagowanie na przejawiane na bieżąco emocje. Gdy dwoje ludzi żyje ze sobą przez dłuższy czas, zdają sobie sprawę z tego, że między nimi trwa wymiana i istnieje przepływ uczuć; doceniają obecność drugiej osoby, nawet gdy nie dzieje się nic trudnego. Każdy z partnerów ma świadomość, że jego aktywność zyskuje na obecności drugiego. Potrzebujemy partnera, aby spostrzec, że potrafimy kochać, i zarazem doświadczać bycia kochanym, dzielić się i przyjmować. Kształtowanie relacji partnerskiej lub małżeńskiej w sposób uważny pomaga w szczególności budować specyficzną atmosferę, modelować określoną dynamikę uczuć i zachowań w parze czy też niwelować napięcie wynikające z licznych pragnień i oczekiwań [3, 4].
Uważna komunikacja
Słowa stanowią niewielką część wzajemnej komunikacji. W związku szczególnie istotna jest komunikacja niewerbalna: sposób poruszania się, postawa ciała, mimika, gesty, ton głosu, milczenie itp. Jej trafne odczytywanie pozwala na pełniejsze bycie w relacji. W wielu związkach, szczególnie po latach bycia ze sobą, komunikacja przebiega na poziomie podstawowym, głównie w obszarze wymiany informacji i wspólnych ustaleń. Często sprowadza się ona do tego, że sprawy powinny zostać takie, jakie są. Usilne dążenie do homeostazy w związku może czasami blokować indywidualny rozwój każdego z partnerów oraz utrwalać między nimi inne dysfunkcje.
Z reguły w sytuacji, gdy między partnerami narasta napięcie, istnieje niewielka szansa na spokojne rozmowy o tym, co się dzieje i czego oni doświadczają w obszarze Ja oraz wzajemnej relacji. Zdarza się, że czasami żadne lub jedno z partnerów nie jest świadome g...
