Źródła pandemicznego stresu i jego następstwa
Odraczanie powrotu do tego, co znane i ocenione jako bezpieczne, oraz potrzeba posiadania wpływu, swobodnego planowania i spontanicznego podejmowania decyzji wiązały się z przedłużającym się poczuciem niepewności, wrażeniem braku stabilizacji, perspektyw na funkcjonowanie związane z potrzebą rozwoju, swobody, autonomii, kreatywności, potrzebami społecznymi. Pod wpływem wirusa rozprzestrzeniającego się w niekontrolowany sposób w naszym codziennym funkcjonowaniu często dominowały lęk, poczucie bezsilności, straty i zagrożenia.
Utrata dotychczasowych możliwości spędzania wolnego czasu, samodecydowania i zaspokajania potrzeby kontaktów społecznych, jak również inne straty, np. pracy, źródeł regularnej i przewidywalnej aktywności, hobby, narażenie na przemoc, utrudniony dostęp do służby zdrowia, zachwiały dotkliwie dotychczasowym poczuciem równowagi, a co za tym idzie – poczuciem bezpieczeństwa i posiadania wpływu. U wielu osób zagrożonych przemocą w rodzinie czy też osób przewlekle chorych, doświadczających utrudnionego dostępu do opieki zdrowotnej, zmiany wywołały uzasadnione poczucie zagrożenia dla ich zdrowia, a nawet życia. Frustracja związana z okresem przedłużających się warunków zewnętrznej kontroli, bezterminowym odraczaniem ważnych wydarzeń życiowych (ślub, wesele, chrzest, podróże) czy często sprzeczne ze sobą informacje otrzymywane z mediów, naprzemiennie rozluźniane i zaostrzane obostrzenia pandemiczne oraz scenariusze teorii spiskowych destabilizowały poczucie bezpieczeństwa, przewidywalności i wpływu na własne życie. Takie czynniki przyczyniały się do występowania objawów stresu psychologicznego, zes...
