Rodzic w psychoterapii CBT dziecka i nastolatka
Specjaliści już od wielu lat zwracają uwagę na potrzebę włączania rodziców w proces terapii dzieci i młodzieży. Zaangażowanie rodziców młodego klienta w psychoterapię zwiększa szanse jej powodzenia (Kołakowski, 2021; Mendlowitz, 1999). Peter J. Lawrenc i in. dokonali obszernego przeglądu badań dotyczących wpływu zaangażowania rodziców w leczenie dzieci i młodzieży z zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi.
Garcia–Lopez L. J. i in., Tompson M. C. i in., Barrett P. M. i in., wykazali, że zaangażowanie rodziców korzystnie wpływa na terapię dziecka. Natomiast w badaniach Reynolds S. A. i in., Maaike H. i in., Heyne D. i in., wykazano, że dzieci i młodzież osiągnęły korzyści z terapii CBT, niezależnie od stopnia zaangażowania rodziców (Lawrence, 2021). Przegląd wykazał, że zaangażowanie rodziców w terapię dziecka z zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi daje korzyści, ale są ograniczone dowody na większą skuteczność takiej terapii. Nadal jest to przedmiotem dyskusji. Co nie zmienia faktu, że w przypadku tej grupy wiekowej utrudnione jest prowadzenie psychoterapii bez udziału rodziców. Zwłaszcza że im młodszy/młodsza jest nastolatek/nastolatka, tym większego wsparcia opiekunów potrzebuje w walce z chorobą (Ambroziak, Kołakowski, Siwek, 2019).
Może mieć to korzyści dla rodziców, a także dla dzieci i młodzieży (Lawrence, 2021) i jest potrzebnym uzupełnieniem pracy indywidualnej (Verduyn, Roger, Wood, 2022). Elementy poznawczo-behawioralnej pracy z rodziną, którą prowadzi ten sam terapeuta, są ściśle związane z indywidualną terapią dziecka (Piacentini, 2018). Jednym z takich elementów jest psychoedukacja, ale też praca nad negatywnymi przekonaniami na temat zaburzenia czy praca nad eliminowaniem objawów występujących u dziecka czy nastolatka, np. udział w eksperymentach behawioralnych czy ekspozycji z powstrzymaniem reakcji, wspólna praca nad zachowaniami zabezpieczającymi, które polegają na wykonywaniu lub unikaniu przez dziecko pewnych czynności, które mają zapobiec katastrofie, a w rzeczywistości podtrzymują zaburzenie.
STUDIUM PRZYPADKU
Do gabinetu psychoterapeuty została przyprowadzona przez rodziców dwunastolatka. Rodzice zauważyli, że córka przestała uczestniczyć w lekcjach online, a za każdym razem, kiedy ją do tego przymuszali, bardzo płakała. Niepokój wzbudzały też przesadne i dziwaczne zachowania dziewczyn...