Pary jednopłciowe

Pary jednopłciowe – specyfika pracy klinicznej z osobami nieheteroseksualnymi

Niezależnie od rodzaju związku satysfakcja seksualna jest jednym z najważniejszych predyktorów udanej relacji zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn. Przez wiele lat satysfakcja seksualna była rozpatrywana przede wszystkim w kontekście fizjologicznym (np. model Masters i Johnson czy model Kaplan). Relatywnie nowym podejściem jest rozumienie satysfakcji seksualnej jako efektu wzajemnego wpływu czynników społecznych, indywidualnych i fizjologicznych. Tak zwany model ekologiczny zakłada, że na satysfakcję seksualną wpływają trzy grupy czynników – mikrosystem, mezosystem i egzosystem (Henderson, Lehavot i Simoni, 2009). Egzosystem to szerszy kontekst funkcjonowania osoby, czynniki wpływające pośrednio na jednostkę, takie jak sieć wsparcia społecznego czy rodzina pochodzenia. Egzosystem bezpośrednio wpływa na mezosystem, czyli na jakość związku, satysfakcję z relacji oraz ogólne funkcjonowanie seksualne. 
Ostatnią grupą czynników jest mikrosystem, czyli indywidualne charakterystyki osoby, jej przekonania, wyznawane wartości, kondycja emocjonalna i doświadczenia z przeszłości, również te związane z życiem seksualnym (np. doświadczenie wykorzystania seksualnego). Choć model ekologiczny jest popularny zarówno w rozumieniu seksualności kobiecej, jak i męskiej, badania wskazują, że lepiej wyjaśnia on seksualność kobiecą (Henderson i in., 2009). W kontekście pracy z osobami nieheteroseksualnymi dobrze spojrzeć na problemy seksualne w perspektywie szerszego funkcjonowania osób LGB jako członków grupy stygmatyzowanej społecznie.

Kontekst funkcjonowania par jednopłciowych

W 2007 roku Sharon Gil przebadała blisko 200 heteroseksualnych (58%) i nieheteroseksualnych mężczyzn studiujących na Uniwersytecie Haifa. Mimo że jej badania wskazały na ogólnie wyższy poziom satysfakcji seksualnej wśród mężczyzn nieheteroseksualnych, to właśnie grupy osób nieheteroseksualnych dotyczą specyficzne czynniki związane z szerszym kontekstem funkcjonowania partnerów, które mogą wpływać na pogorszenie się jakości życia seksualnego. Stres mniejszościowy (minority stress; Meyer, 2003), bo o nim mowa, to pojęcie określające dodatkowe, występujące obok powszechnych, obiektywnych dla wszystkich ludzi czynników stresow...