Okres późnej dorosłości to często czas większej samoświadomości i pewności siebie. Zazwyczaj mamy już ugruntowane myślenie o sobie i ważnych dla nas sprawach. Również radzenie sobie z trudnościami bywa łatwiejsze dzięki wypracowaniu odpowiednich mechanizmów. Z drugiej strony pojawiają się kolejne wyzwania – zmiany rodzinne i dotyczące różnych sfer życia, a także doświadczenia strat.
Autor: Maria Kuśnierkiewicz
mgr; specjalista psychologii klinicznej – neuropsycholog, psychoonkolog. Pracuje w Wielkopolskim Centrum Onkologii od marca 2007 r. Ukończyła Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu (1996 r.). Od 1997 r. do stycznia 2009 r. pracowała w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej UM, ul. Przybyszewskiego 49 w Poznaniu. Absolwentka 4-letniego Podyplomowego Kursu Psychoterapii organizowanego przez Wielkopolskie Towarzystwo Terapii Systemowej. Należy do Polskiego Towarzystwa Neuropsychologicznego oraz Stowarzyszenia Osób Leczonych z Powodu Nowotworów Głowy i Szyi.
Opisując sytuację osób z deficytami poznawczymi na gruncie neuropsychologii, często koncentrujemy się na identyfikowaniu występujących trudności oraz na możliwościach rehabilitacyjnych. W mniejszym stopniu skupiamy się na wpływie dysfunkcji na przeżywanie sytuacji choroby przez pacjenta czy jego funkcjonowaniu społecznym. Świat emocji naszych pacjentów ma jednak wpływ na skuteczność terapii.