W krajach Europy Zachodniej choroby zawodowe występują bardzo często. Niedawne badanie belgijskie1 wykazało 18% wzrost poziomu stresu w porównaniu do tych samych danych z 2010 roku. Nadmierny stres prowadzi do zaburzeń zdrowotnych wśród 27% pracowników (bóle głowy, bezsenność, kołatanie serca, depresja, nerwowość, trudności z koncentracją), a 10,4% pracowników cierpi na wypalenie zawodowe, w wyniku którego nie chodzi do pracy. Średnia długość absencji w pracy wynosi pięć miesięcy. Niniejszy artykuł dotyczy zespołu wypalenia zawodowego oraz jego typowych skutków fizycznych dla organizmu. Celem zilustrowania tematu omówię studium przypadku dotyczące pielęgniarki cierpiącej na ostre wypalenie zawodowe.