Dysmorfofobi w dosłownym tłumaczeniu oznacza „lęk przed brzydotą”. To jednak może wprowadzać w błąd – osoby z dysmorfofobią nie mają żadnego problemu z brzydkimi rzeczami czy osobami. Dysmorfofobia nie zalicza się więc do fobii, czyli izolowanych lęków. Osoby z dysmorfofobią są przekonane o swojej brzydocie, której się nie boją, tylko brzydzą (i to w dodatku natrętnie), której nienawidzą. Dlatego w najnowszej klasyfikacji chorób psychicznych DSM-5 dysmorfofobia zmieniła nazwę na „cielesne zaburzenie dysmorficzne”.
Autor: Michał Feldman
lek., lekarz specjalista psychiatra, Poradnia Dysmorfoforbii w Centrum Terapii Dialog w Warszawie. Ukończył Warszawski Uniwersytet Medyczny (II Wydział Lekarski). Doświadczenie zdobywał w Instytucie Psychiatrii i Neurologii (III Klinika Psychiatryczna) w Warszawie. Specjalizuje się m.in. w dysmorfofobii, agorafobii, zaburzeniach emocjonalnych, odżywiania, lękach i fobiach.